MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20.02.2015 tarih ve 2015/146-2015/72 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 08.01.2014 tarihinde düzenlenen "Gelir Koruma Sigortası" kapsamında davalı tarafından sigortalandığını, müvekkilinin çalıştığı işyerinden 12.05.2014 tarihinde çıkarıldığını, iş kurumuna iş başvurusunda bulunduğunu ve iş bulamadığını, davalıya bildirilmesine rağmen gerekli hesaplama ve ödemenin yapılmadığını iddia ederek şimdilik 5.000 TL"nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, dosyanın Asliye Hukuk Mahkemesinin görevsizlik kararı üzerine esas kaydının yapıldığını, davanın gelir koruma sigortasından kaynaklı işsizlik ücretinin tahsili istemine ilişkin olduğu, ticaret mahkemelerinin görev alanının 6102 sayılı TTK m. 4 ve 5"te düzenlendiği ve ticaret mahkemelerinin görev alanına girmediği, 6502 sayılı Tüketici Kanunu"nun 28.05.2014 tarihinde yürürlüğe girdiği, davacının bu kanunda tanımı yapılan tüketici kapsamında olduğu, davanın 08.01.2014 tarihli sigorta sözleşmesinden kaynaklandığı, anılan kanunun 3. maddesi gereği davaya bakmaya tüketici mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesiyle davanın görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.