5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na aykırı davranmak suçundan sanık ..."in, anılan Kanun’un 71/1, 81/13, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43/1, 62/1 maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının TCK"nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Ankara 1. Fikri ve Sınai Haklar Mahkemesinin 17/11/2016 tarih ve 2016/ 151 Esas ve 2016/ 390 sayılı hükmünün, sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 21/05/2018 gün ve 2018/2366 Esas, 2018/5963 sayılı kararıyla;
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Birleştirilmesine karar verilen 2011/248 esas sayılı dosyada sanık hakkında sahte bandrol kullanmak suçundan beraat kararı verilip, bandrol yapıştırılması zorunlu eser nüshalarını bandrolsüz olarak satışa arz etmek eylemi ile ilgili olarak TCK’nun 43/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verildiği ve 30.07.2010 tarihinde Dünya Bazaar isimli pasajda bulunan sanığa ait iki ayrı işyerinde yapılan aramalar nedeniyle ayrı ayrı dava açılmasına karşın, her iki eylemin aynı tarihte ve aynı mağdura yönelik olması nedeniyle tek suç oluşturduğu hususları göz önünde bulundurularak, sanığın 12.03.2010 ve 17.05.2010 tarihli eylemlerin kendi arasında zincirleme suç; iddianame ile hukuki kesinti oluştuktan sonra işlenen 30.07.2010 tarihli eylemlerinin ayrı bir suç, 26.08.2010, 14.09.2010 ve 24.09.2010 tarihli eylemlerinin ise zincirleme ayrı bir suç olduğu gözetilerek sanığın ayrı ayrı cezalandırılması yerine tüm eylemler tek suç olarak kabul edilip TCK"nun 43/1. maddesi uyarınca uygulama yapılması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 21.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ
"1- Sanık hakkında TCK"nun 141/1. maddesi ile mahkumiyetine dair, tekerrüre esas alınan Ankara 26. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/03/2009 tarih ve 2008/ 1204 Esas- 2009/185 karar sayılı ilamı, dosyaya infaz aşamasında eklenen anılan Mahkemenin 07/07/2017 tarihli Ek Kararı ile uzlaşma sağlandığından bahisle, cezanın Düşürülmesine karar verilmiştir.
2 - Bu durumda, sanığın mükerrir sayılmasına neden olan karar Yüskek Daire"nin onama kararından önce Düşme kararı ile hükümsüz kaldığından, sanık hakkında TCK"nun 58/6. maddesi gereğince, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi yasa hükümlerine aykırıdır.
SONUÇ VE İSTEM : Yukarıda açıklanan nedenle :
1 - İtirazımızın kabulü ile,
2 -Yüksek 19. ceza dairesinin 21/05/2018 gün ve 2018/2366 Esas, 2018/5863 Karar sayılı onama kararının kaldırılarak, Ankara 1. Fikri ve Sınai Haklar Mahkemesinin 17/11/2016 tarih ve 2016/151 Esas ve 2016/390 Karar sayılı hükmünün itirazen BOZULMASINA karar verilmesi,
3 - İtirazımızın Yüksek Dairece kabul edilmemesi halinde, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesi, İtirazen arz ve talep olunur.” isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR:
1-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/02/2019 tarih ve 2019/14901 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan 6352 sayılı Kanun ile değişik CMK"nun 308/3. maddesi gözetilerek itirazın kabulüne,
2-Dairemizin 21/05/2018 tarih ve 2018/2366 esas, 2018/5963 karar sayılı onama kararının kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Sanık hakkında TCK"nun 141/1. maddesi ile mahkumiyetine dair, tekerrüre esas alınan Ankara 26. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/03/2009 tarih ve 2008/ 1204 Esas- 2009/185 karar sayılı ilamı, dosyaya infaz aşamasında eklenen anılan Mahkemenin 07/07/2017 tarihli Ek Kararı ile uzlaşma sağlanması nedeniyle verilen düşme kararı ile hükümsüz kalmasına rağmen, sanık hakkında TCK"nun 58/6. maddesi gereğince, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca, hükümden tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin paragraf çıkartılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye kısmen uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.