
Esas No: 2017/29933
Karar No: 2020/6884
Karar Tarihi: 16.06.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/29933 Esas 2020/6884 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde mikser operatörü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı şirkete ait beton taşıma işini üstlenen dava dışı .... San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin işçisi olduğunu, taşıma işinin çoğunu kendi araçları ile gerçekleştiren dava dışı şirket ile davalı arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davacı vekili ile davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan bozma isteğinin reddine, davalı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 26. maddesine göre, hakim taleple bağlı olup talepten fazlasına karar veremez.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak suretiyle 100,00 TL izin ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiş, 22.02.2016 tarihli ıslah dilekçesi ile de sadece kıdem ve ihbar tazminatına yönelik ıslah işlemi yapmıştır. Dosya kapsamına göre davacının yıllık izin ücreti ile ilgili ıslah talebi bulunmamaktadır. Hal böyle olunca davacının yıllık izin ücreti talebinin dava dilekçesinde belirtilen 100,00 TL ile sınırlı olduğu gözetilmeksizin talep aşımı suretiyle karar verilmesi yerinde değildir. Mahkemece, 100,00 TL ile sınırlı olarak izin ücreti talebinin kabulü gerekirken, “ıslah edilen brüt 1.662,32 TL yıllık izin ücreti talebinin kabulüne” karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 16.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.