MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı vekili; müvekkili şirketin, 26.03.2008 tarihinde .... plaka numaralı frigorifik yapıdaki yarı römork aracı 101.429,04 TL bedelle davalı şirketten satın aldığını, bu araçla 13.05.2009 tarihinde ... demirciler sitesinde yük boşaltma işlemini yaparken aniden sağ ön lastiğinin patlaması sonucunda, aracın Fiber kısmının içerisinden parçalandığını, bu hasar sonrasında gerekli bakımın ve tamir işlerinin yapılması için davalı şirkete müracaat edildiğini ve davalı tarafından bakım ve tamir işlerinin tamamlanarak aracın kendilerine teslim edildiğini; bu tamirat ve bakım sonrasında 22.08.2011 tarihinin gecesinde Konya dan İstanbul" a doğru seyrederken .... civarında dorsede tamirat noktasından başlayarak çok büyük bir hasarın meydana geldiğini, bu olay üzerine aracın 23.08.2011 tarihinde davalı şirketin servisine çekildiğini ve dorsenin pert ( tam hasarlı ) olduğunun ve yenisini almalarının gerekli olduğunun ve kendilerinin yapacak bir şeyleri olmadığının taraflarına söylendiğini; bunun üzerine, aracın kendileri tarafından ilgili yed-i emin oto parkına çekildiğini ve burada araç üzerinde Kartal 2. Sulh Hukuk Mahkemesi kanalı ile bilirkişi incelemesi yaptırıldığını, bu inceleme neticesinde alınan 24.10.2011 tarihli bilirkişi raporunda araçta ikinci olarak meydana gelen hasarın gizli ayıplı olarak yapılan onarımdan kaynaklandığının belirlendiğini ve dorsede 22.08.2011 tarihinde meydana gelmiş hasarın 43.500,00 Euro olabileceğini kanaatinin belirtildiğini ileri sürerek; dorsede 22.08.2011 tarihinde gizli ayıp sonucu meydana gelen hasar nedeniyle müvekkilinin uğradığı zarardan ötürü toplam 128,429,90 TL zararın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi talep ve dava etmiştir.
Davalı vekilinin, davanın zaman aşımından reddi gerektiğini, esas yönünden ise; davacı tarafın aracı satın aldıktan sonra aracın orjinalinde olmayan 400 lt. mazot litresi ve paslanmaz çelikten su deposunun davacı talebi nedeniyle araca yapıldığını, davacının yine talebi kapsamında olan 5 adet ray, 250 adet kanca ve 100 adet kanca montajının araca zarar verileceğinden yapılmadığını, davacının maksimum net taşıma ağırlığını dikkate almayarak taşıma yaptığını,kendileri tarafından dava konusu araca tamir onarım şeklinde işlem yapılmadığını, ayıplı bir işlemin bulunmadığını savunarak; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davacının ikinci olay nedeniyle maruz kaldığı ve iş bu davaya konu ettiği hasardan dolayı davalının birinci olayda verdiği servis hizmeti arasında gizli ayıp nedeniyle illiyet bağı bulunmadığı,dolayısıyla davalının sorumlu olmadığı,kaldı ki davalının birinci olayda davacıya verdiği hizmetin gizli ayıplı olduğu kabul edilse dahi davacının davaya konu aracı satın aldığı tarih itibariyle BK.231. Maddesi uyarınca ""...satılanın ayıbından doğan sorumluğa ilişkin her türlü dava, satılandaki ayıp daha sonra ortaya çıksa bile, satılanın alıcıya devrinden başlayarak 2 yıl geçmekle zaman aşımına uğrar... Satıcı, satılanı ayıplı olarak devretmekte ağır kusurlu ise 2 yıllık zamanaşımı süresinden yararlanamaz." hükmü gereği iş bu davanın zaman aşımına uğradığını ve davalının aracı iddia edildiği gibi gizli ayıplı olarak davacıya devrettiği kabul edilse dahi bu kez de ağır kusurlu olduğu ispatlanamadığı gerekçesiyle; davanın reddine karar verilmiş,hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, TBK"nun 470 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesine dayalı araç tamirinden kaynaklı tazminat istemine ilişkindir.
Davalı zamanaşımı definde bulunduğuna göre; 11.04.1940 gün ve 15/70 sayılı YİBK gerekçesinde de açıklandığı üzere zamanaşımı defi mevcut olduğu taktirde mahkemece herşeyden önce bu defin incelenmesi, gerçekleşmesi halinde artık esas hakkında incelenmeye devam olunmayıp, davanın bu yönde reddi gerekir. Davanın usulden reddi, işin esasının incelenmesine engel teşkil eder. Buna rağmen, mahkemece; davanın hem usulden, hem de esastan reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.