MAHKEMESİ :......
TARİHİ : 27/02/2014
NUMARASI : 2014/50-2014/49


..........Mahkemesi’nce verilen 27/02/2014 tarih ve 2014/50-2014/49 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi alacaklı banka vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İhtiyati haciz talep eden/alacaklı banka vekili, genel kredi sözleşmesine dayalı olarak ödenmeyen kredi tutarınca ihtiyati haciz talep etmiş, mahkemece 27/02/2014 tarihinde, İİK"nın 257. maddesindeki şartların oluştuğu gerekçesiyle talebin kabulü ile borçlular aleyhine ihtiyati haciz kararı verilmiştir.
İhtiyati haciz kararına itiraz eden E.. Ö..; alacaklı bankada N.. Y.. adına kefil olduğu 15.000,00 TL"lik kredi borcunun ödenerek kapatıldığını, ayrıca başka bir krediye ve ödeme planına kefil olup imza atmadığını ileri sürerek ihtiyati haciz kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
Alacaklı banka vekili; davalının asıl borçluya kefil olduğunu, kefile karşı takibe geçilmesinde hukuken bir engel olmadığını savunarak itirazın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; dosya kapsamında bulunan iki kredi sözleşmeden ilkinin 16/05/2007 tarihinde, ikincisinin ise 18/07/2008 tarihinde düzenlendiği, ikinci sözleşmede E.. Ö.."ın kefil sıfatıyla imzasının bulunmadığından sorumlu olmayacağı gerekçesiyle itirazın kabulü ile 27.02.2014 tarihli ihtiyati haciz kararının itiraz eden E.. Ö.. bakımından kaldırılmasına karar verilmiştir
Kararı, alacaklı banka vekili temyiz etmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, alacaklı banka vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, alacaklı banka vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 13/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.