Edirne Ceza Kararları - Başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/505 Esas 2016/2956 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/505
Karar No: 2016/2956
Karar Tarihi: 04.05.2016

Başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/505 Esas 2016/2956 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2016/505 E. ve 2016/2956 K. sayılı kararda, \"Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma\" suçundan sanık hakkında TCK'nın 268 maddesi uyarınca 267/1, 269/3-a ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkeme kararında, suç adının yanlış yazılması nedeniyle düzeltme yapıldığı ve Anayasa Mahkemesi iptal kararının uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında tekerrür esasına göre TCK'nın 58. maddesi uygulanması gerektiği ve mağdura ait kimlik bilgilerinin kullanılması nedeniyle indirim yapılmaması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, kararda belirtilen tüm kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 268, 267/1, 269/3-a, 53, 58 ve 269. maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2016/505 E. , 2016/2956 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma
Hüküm : TCK"nın 268 maddesi delaletiyle 267/1, 269/3-a, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç adının “Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma” yerine “İftira” olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata kabul edilmiş,
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve ayrıca sanığın mağdura ait kimlik bilgilerini kullandığının “afis” sorgulaması sonucunda tespit edilmesi karşısında, sanık hakkında TCK"nın 269. maddesi uyarınca indirim yapılmasına yasal olanak bulunmadığı halde, anılan hüküm uyarınca indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 04.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.