MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 18.06.2002 tarihinde davalıların maliki ve sürücüsü oldukları aracın müvekkiline çarparak yüzünde sabit iz bırakacak şekilde yaralanmasına neden olduğunu, müvekkiline tedavi giderleri için öncesinde ödeme yapıldığını, müvekkilinin yüzündeki sabit izlerin giderilmesi için tedaviye devam edildiğini, estetik ameliyatı olması gerektiğini iddia ederek 9.000,00 TL tedavi giderinin davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.750,00 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK"un geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"un 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 2013 yılı için 1.820,00 TL" dir. Davalı ... vekili tarafından temyize konu edilen maddi tazminat miktarı anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı ... Resi vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."e geri verilmesine 24/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.