MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1632 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre, 11.01.2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunla değişik Tebligat Kanununun 10/2. maddesi gereğince tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresine aynı Kanunun 21. maddesi gereğince tebligat yapılmasının zorunlu olduğu nazara alınarak yapılan dosya incelemesinde, yokluğunda verilen gerekçeli hükümle ilgili sanık ..."in yargılamada bildirdiği en son adresi yerine ilk bildirdiği adresine yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu anlaşıldığından, Mahkemece hükmün kesinleştirilmesinden sonra verilen 12/12/2016 tarihli duruşmasız işlere ait kararın hukuki değerden yoksun bulunduğu, sanığın hapis cezalarının aynen infazına dair verilen karar nedeniyle yapmış olduğu temyiz başvurusunun ilk kararlara yönelik ve süresinde olduğu kabul edilerek dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I) 27/11/2013-31/12/2013 tarihleri arasında izin tecavüzü suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
II) 03/01/2014-02/03/2014 ve 04/03/2014-19/05/2014 tarihleri arasında iki ayrı firar suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 225. maddesi uyarınca, hükmün konusu iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, somut uyuşmazlıkta, sanık hakkında yalnızca 27/11/2013-19/05/2014 tarihleri arasındaki tek bir izin tecavüzü suçundan kamu davası açıldığı, Mahkemece ise sanığın 31/12/2013 tarihinde yakalanmasından sonra teslim edildiği Çankırı Askerlik Şubesi Başkanlığınca 2 gün yol süresi verilerek birliğine sevk edilmesini müteakip 03/01/2014 tarihine kadar birliğine katılması gerekirken katılmayarak 02/03/2014 tarihinde polis ekiplerince yakalandığı, 03/03/2014 tarihinde Çankırı Askerlik Şubesi Başkanlığınca 2 gün yol süresi verilerek yeniden birliğine sevk edildiği, buna göre 04/03/2014 tarihine kadar birliğine katılması gerekirken katılmadığı, 19/05/2014 tarihinde kendiliğinden birliğine katılış yaptığının kabulü ile iki ayrı firar suçundan hüküm kurulduğu dikkate alındığında, firar suçlarına konu edilen fiiller ile ilgili açılmış bir kamu davası bulunmadığı gözetilmeksizin iddianamedeki eylem ile bağlılık kuralı dikkate alınmayıp, ek savunma ile yetinilerek, sanığın iki ayrı firar suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 16/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.