MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya kapsamına göre, Yokluğunda verilen hükmün sanığa 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre mernis adresine 25.06.2012 tarihinde tebliğ edilmiş ise de, tebliğ tarihinde yürürlükte bulunan 6099 sayılı Kanun ile değişik 7201 sayılı Kanun’un 10. maddesinde yer alan, " (1) Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartiyle her yerde tebligat yapılması caizdir. (2) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." şeklindeki düzenlemeye nazaran, öncelikle sanığın savunmasında bildirdiği ve dosya kapsamında bilinen en son adresine gerekçeli kararın tebliğ yapılması gerektiği cihetle; 25.06.2012 tarihinde yapılan tebliğ adresinin de sorguda beyan ettiği adreslerden bulunmaması karşısında 25.06.2012 tarihli tebliğin usulsüz olduğu, temyiz isteminin bu nedenle süresinde bulunduğu anlaşılmakla yapılan incelemede:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca mahkemece 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime olanak verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa belirlenerek sonucuna göre karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan;sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 20.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.