Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Şikayetçi : Kültür ve Turizm Bakanlığı
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Tüm sanıklar hakkında; 5271 sayılı CMK"nın 223/2-b maddesi uyarınca Beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçi vekili, 22/07/2013 havale tarihli dilekçe ile davaya katılma talebinde bulunduğu halde, adı geçen kurumun katılan olarak kabulüne yönelik bir karar verilmediği anlaşılmakla birlikte, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21/11/2006 tarihli, 2006/2-249-247 sayılı, 15/07/2008 tarihli, 2008/9-95-195 sayılı ve 19/10/2010 tarihli, 2010/9-149-105 sayılı kararlarında belirtildiği üzere, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp karara bağlanmayan katılma isteklerinin, temyiz incelemesi sırasında herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını gerektirmiyorsa, karara bağlanması mümkün olduğundan, Kültür ve Turizm Bakanlığının suçtan zarar görmesi ve bu hususta herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasına gerek bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca, açılan davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
1- 2863 sayılı Kanunun 7. maddesinde 6498 sayılı Kanun ile getirilen değişikliğin amacının, korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlığı ya da sit alanı olarak tescil kararlarının, ilgililerince öğrenilmesini sağlamak olduğu, başka bir deyişle, tek yapı ölçeğindeki kültür ve tabiat varlıkları yönünden tebliğ; sit alanları yönünden Resmi Gazete"de yayım ve internet üzerinden duyuru kurallarının, kişilerin, sahip oldukları veya kullandıkları taşınmazların durumunu bilmelerini ve ona göre hareket etmelerini sağlama amacı taşıdığı, belirtilen kuralların, 2863 sayılı Kanunun 65. maddesinde düzenlenen suçun oluşumu için şekil şartı niteliği bulunmayıp, aksi yöndeki kabulün, 6498 sayılı Kanunun amacına da ters düşeceği;
Sözü edilen değişiklik öncesinde yapılan tescil işlemleri bakımından ise, tek yapı ölçeğindeki kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarına ilişkin olarak, taşınmaza ait tapu kaydının beyanlar hanesinde tescil şerhi bulunup bulunmadığına; sit alanları, tabiat varlıkları ve tek yapı ölçeğinde tescil edilen taşınmazlar da dâhil olmak üzere malikleri idarece tespit edilemeyen taşınmazlara ilişkin olarak, şerhin varlığına veya tescil kararının mahallinde mutat vasıtalarla ilan edilip edilmediğine bakılması gerektiği;
Bu kapsamda somut olay değerlendirildiğinde; İstanbul I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 07/07/1993 tarih ve 4720 sayılı kararı ile belirlenen kentsel sit alanı içerisinde yer alıp; İstanbul I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 21/11/2005 tarih ve 1409 sayılı kararı ile 2. grup korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilen suça konu taşınmazda, sanık ..."ın 16/11/2005 tarihi itibariyle zemin kat, 1 numaralı bağımsız bölümün, sanık ..."ın 13/06/2006 tarihi itibariyle 2. kat, 3 numaralı bağımsız bölümün ve sanık ..."un 20/10/2005 tarihi itibariyle 3. kat, 4 numaralı bağımsız bölümün maliki olduğu, İstanbul II Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü uzmanlarınca düzenlenen 04/06/2012 tarihli rapora göre, taşınmazın durumu, 2005 tarihli tespit fişinde yer alan fotoğrafla karşılaştırıldığında, pencere açılması - kapatılması, pencere formlarında değişiklik yapılması, en üste çekme kat ve terasa camekan ilavesi gibi uygulamalar gerçekleştirildiğinin anlaşıldığı, 26/06/2013 tarihli iddianame ile sanıklar hakkında, kültür varlığı olarak tescilli taşınmazın üzerine kat ilave edilmiş olmasından dolayı dava açıldığı, taşınmaza ait tapu kaydının her bir bağımsız bölüme ilişkin beyanlar hanesinde, tarih yazılı olmaksızın “2. grup kültür varlığıdır” şerhi bulunduğu, bağımsız bölümlerin satışına dair resmi senetlerden, sadece sanık ..."ın 3 numaralı bağımsız bölümü satın aldığı senedin “beyanlar, şerhler, hak ve mükellefiyetler” bölümünde, sözü edilen şerhin ve altında da adı geçen sanığın imzasının yer aldığı, dolayısıyla, taşınmazın niteliğinin sanık ... tarafından bilindiğinde tereddüt bulunmadığı, diğer yandan, sanık ..."un aşamalardaki savunmalarında, dairesi binanın en üst katı olduğundan içeriye yağmur suyunun sızdığını, bu nedenle binanın terasının üzerini mermerle kaplayıp cam balkon haline çevirdiğini beyan ettiği anlaşılmakla;
Bölgenin kentsel sit alanı olarak tesciline dair 07/07/1993 tarih ve 4720 sayılı kurul kararının, kararın alındığı tarih itibariyle yürürlükte olan mevzuat gereği mahallinde mutat vasıtalarla ilan edilip edilmediğinin araştırılması, sanıklar ... ve ..."un, bağımsız bölümlerini satın aldıktan sonra tapuda başkaca işlem yapıp yapmadıkları araştırılarak, adı geçen sanıkların, tapu kaydının beyanlar hanesine konulan tescil şerhinden haberdar olup olmadıklarının belirlenmesi, suça konu taşınmaza ilişkin olarak Beyoğlu Belediye Başkanlığında, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığında ve İstanbul II Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğünde mevcut tüm bilgi, belge ve fotoğraflar getirtilip, fen, inşaat, mimari ve sanat tarihi alanlarında uzman bilirkişiler refakate alınmak suretiyle olay yerinde keşif yapılması, 04/06/2012 tarihli kurul uzman raporunda açıklanan her bir müdahalenin, taşınmazın hangi bağımsız bölümünde veya ortak alanında gerçekleştirildiğinin, kullanılan malzemelerin cinsi, yıpranma durumu, renk solmaları, paslanma ve karbonlaşma gibi teknik veriler ile tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek ayrı ayrı yapılış zamanlarının, bahse konu müdahaleler nedeniyle tescilli kültür varlığında zarar meydana gelip gelmediğinin, kültür varlığının özgünlüğünü kaybedip kaybetmediğinin tereddütsüz şekilde belirlenmesi, tespit edilen müdahale tarihleri itibariyle her bir bağımsız bölümün fiilen kimin kullanımında olduğunun araştırılması, sanıklar hakkında düzenlenen 26/06/2013 tarihli iddianame içeriği de dikkate alınarak, iddianamede yer almayan zamanaşımı dolmamış eylemler yönünden gereğinin takdir ve ifası için Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulması, dava açılması halinde incelenen dosya ile birleştirilerek, suçun unsurlarının bütünüyle ortaya konulması, sonucuna göre de sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ve 6498 sayılı Kanun değişikliğine yönelik hatalı değerlendirme ile beraate dair hüküm tesisi,
2- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “2012” şeklinde eksik gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.