Danıştay 9. Daire 1995/1249 Esas 1995/2987 Karar Sayılı İlamı

Daire : DOKUZUNCU DAİRE
Karar Yılı : 1995
Karar No : 2987
Esas Yılı : 1995
Esas No : 1249
Karar Tarihi : 14/11/995
ATIKSU BEDELİ, 2464 SAYILI BELEDİYE GELİRLERİ KANUNUNA 3914 SAYILI KANUNLA EKLENEN MÜKERRER 44.MADDE HÜKMÜ UYARINCA ÇEVRE TEMİZLİK VERGİSİ KAPSAMINA DAHİL EDİLDİĞİNDEN 1.1.1994 TARİHİNDEN SONRAKİ DÖNEME AİT ATIKSU BEDELİNE VE DAYANAĞI TARİFEYE İLİŞKİN UYUŞMAZLIĞIN VERGİ MAHKEMESİNCE ÇÖZÜMLENECEĞİ HK.

Yükümlü şirketten istenen 3.5.1994 - 3.7.1994 dönemine ait atıksu bede linin terkini ile dayanağı olan tarifetin iptali istemi ile açılan davayı, atıksu bedeli, vergi, resim, harç ve benzeri mali yüküm olmadığindan ve özel hukuk alanındaki alacak borç ilişkisini içeren abonman sözleşmesine dayalı, idarece düzenlenen tarife uyarınca alınan bir bedel olduğundan bu konuyla ilgili anlaşmazlığın adli yargının görevine girdiği, nitekim Uyuşmazlık Mahkemesinin 14.10.1991 gün ve E:91/29, K:91/29 sayılı kararının da bu yönde olduğu, atıksu bedelinin dayanağı olan tarife kararının iptali istemine gelince; anılan tarife kararı idari bir işlem olduğundan buna, ilişkin uyuşmazlığın idare mahkemesin ce çözümleneceği, bu hususta Danıştay 8 ve 9.Dairelerince oluşturulan müşterek kurulca verilen Danıştay 9.Dairesinin 14.5.1992 gün ve E:91/2889, K:92/1487 sayılı kararının bulunduğu gerekçesiyle 2577 sayılı Kanunun 15/1-a bendi uyarınca görev yönünden reddeden … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:1994/.. sayılı kararının; 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununa 3914 sayılı Kanununun 1. maddesiyle eklenen mükerrer 44.maddesine göre atıksu bedelinin çevre temizlik vergisi olarak kabul edildiği, 2576 sayılı Kanunun 6/a bendine göre uyuşmazlığın vergi mahkemesinin görevinde olduğu iddiası ile bozulmasından ibarettir.
Yükümlünün duruşma istemi, 2577 sayılı Yasanın 17.maddesi uyarınca yerinde görülmeyerek işin esasına geçildi:
3.5.1994 - 3.7.1994 dönemi için tahakkuk ettirilen atıksu bedelinin terkini ve bu bedelin dayanağı olan atıksu tarifesinin iptali istemiyle açılan davayı; atıksu bedeline ilişkin uyuşmazlığın adli yargıda, atıksu tarifesine ilişkin uyuşmazlığın ise idare mahkemesince çözümlenmesinin icabettiği gerekçesiyle görev yönünden reddeden vergi mahkemesi kararının bozulması istemine ilişkin bulunmaktadır.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununa 24.7.1993 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 3914 sayılı Kanunla eklenen mükerrer 44.maddede, Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde bulunan ve belediyelerin katı atık toplama ile kanalizasyon hizmetlerinden yararlanan konut, işyeri ve diğer şekillerde kullanılan binaların çevre temizlik vergisine tabi oldu ğu açıklandıktan sonra aynı maddenin devamında belediyelerin atıksu ile ilgili olarak katı atıklarla ilgili tarifede yeralan bina grupları nı topluca veya ayrı dikkate almak suretiyle ve su tüketim bedelini aşmamak üzere meclislerince belirlenecek miktarda çevre temizlik vergisi alınacağı, atıksu ile ilgili çevre temizlik vergisinin, su tüketim bedeli ile birlikte tarh ve tahakkuk etmiş sayılacağı ve bu bedel ile birlikte tahsil edileceği, su ve kanalizasyon hizmetleri ayrı bir kanunla düzenlenmiş bulunan belediyelerde ise atıksu bedellerinin tahsiline ilişkin uygulamanın kendi kanunlarındaki hükümlere tabi olacağı belirtilmiş, maddenin 7.fıkrasında zikredilen çevre temizlik vergisi tarifesinde yeralan bina gruplarının tesbitine ilişkin Bakanlar Kurulu Kararı 31.12.1993 günlü Resmi Gazetede yayımlanmış ve kararın 8.maddesinde 1.1.1994 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği açıklanarak 1.1.1994 tarihinden itibaren çevre temizlik vergisi uygulamasına başlanmıştır. Buna göre 1994 yılı başından itibaren gerek katı atık, gerekse atıksu için belediyelerce istenen meblağları yasa koyucu vergi olarak nitelendirmiş ve bu vergi çevre temizlik vergisi olarak adlandırılmıştır.
Olayda yükümlü şirketin kendi imkanları ile çıkardığı ve kullandıktan sonra idareye ait kanallara verdiği ifade edilen atıksudan dolayı istenen meblağ çevre temizlik vergisi kapsamına dahil edildiğine göre, bu vergi ve dayanağı olan tarife hakkında açılan davanın, 2576 sayılı Kanunun 6.maddesi hükmü karşısında vergi mahkemesince karara bağlanması gerekeceğinden 1.1.1994 tarihinden sonraki döneme ait atıksu bedeline ilişkin uyuşmazlığın adli yargıda, atıksu tarifesine ilişkin uyuşmazlığının ise idare mahkemesince çözümlenmesi gerektiğinden bahisle davanın görev yönünden reddedilmesinde yasal isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, … Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine karar verildi.