KARAR

Kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret ve tehdit suçlarından sanık ..."nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106/1-1.cümle, 125/1, 125/3-a, 43/2. maddesi delaleti ile 43/1, 29 (iki kez) ve 62/1. (iki kez) maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün ve 4 ay 21 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına, hakaret suçundan hükmolunan kısa süreli hapis cezasının 3 ay 22 gün, tehdit suçundan hükmolunan kısa süreli hapis cezasının ise 1 ay 5 gün süre ile 5237 sayılı Kanun"un 50/1-f maddesi uyarınca kamu hizmetinde çalıştırılması seçenek yaptırımına çevrilmesine dair Lüleburgaz (kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 01/04/2014 tarihli ve 2014/66 esas, 2014/219 sayılı kararının infazını müteakip, hükümlü hakkındaki 1 ay 5 gün süre ile kamuya yararlı bir işte çalıştırılma seçenek yaptırımının gereklerinin yerine getirilmesi nedeni ile 5237 sayılı Kanun"un 191/5. maddesi uyarınca davanın düşürülmesine dair Lüleburgaz 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/02/2015 tarihli ve 2014/732 esas, 2014/264 sayılı ek kararı takiben, bu kez hükümlü hakkındaki 3 ay 22 gün süre ile kamuya yararlı bir işte çalıştırılma seçenek yaptırımının gereklerinin yerine getirilmesi nedeni ile davanın düşürülmesine ilişkin Lüleburgaz 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/07/2016 tarihli ve 2014/732 esas, 2014/264 sayılı ek kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 05/01/2017 gün ve 2016/401763 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/1-f madde ve bendi uyarınca kamuya yararlı bir işte çalıştırılması seçenek yaptırımına çevrilen kısa süreli hapis cezalarına ilişkin, seçenek yaptırımın gereklerine uygun davranılması hâlinde mahkûm olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi tanzim edilmesi gerektiği gözetilmeden, seçenek yaptırımın gereklerinin yerine getirildiğinden bahisle kamu davalarının düşürülmesine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme;
Kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar, suç ve ceza politikası gereğince kanun koyucunun benimsediği bir cezalandırma ve infaz yöntemidir. Amacı; kişiye, işlediği suçun niteliği, cezasının azlığı ya da yaşı nedeniyle bir kısım özel imkânlar sunarak, ıslahı ve topluma kazandırılması açısından bir yandan sanığı, diğer yandan da mağduru ve toplumu korumaktır.
Kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesi, suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre cezanın kişiselleştirilmesidir. Hâkim, kısa süreli hapis cezasının, hapis cezası olarak infaz edilmesi yerine, cezayı kişiselleştirerek daha etkili, caydırıcı ve ıslah edici olduğu kanaati ile cezayı seçenek yaptırıma çevirmektedir.
5237 sayılı Yasanın 50. maddesinin 1. fıkrasında kısa süreli hapis cezası yerine uygulanabilecek seçenek yaptırımlar altı bent halinde düzenlenmiştir.
(f) bendindeki düzenleme; “Mahkum olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle ve gönüllü olmak koşuluyla kamuya yararlı bir işte çalıştırmaya çevrilebilir.” şeklindedir.
“Kamuya yararlı işte çalıştırma” tedbirinin ne şekilde infaz edileceği; 5275 sayılı Kanun"un 105. maddesinde; “(1) Türk Ceza Kanununun 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde yer alan kısa süreli hapis cezasının yaptırım seçeneklerinden kamuya yararlı bir işte çalıştırma; hükümlünün, ücretsiz olarak bir kamu kurumunun veya kamu yararına hizmet veren bir özel kuruluşun belirli hizmetlerinde çalıştırılmasıdır.
(2) Denetimli serbestlik ve yardım merkezleri, bölgelerinde bulunan bu tür kurumlardan hükümlüleri ne suretle çalıştırabileceklerine dair bilgi alırlar ve hizmetler listesini oluştururlar. Bu listeler mahkemelere verilir. Mahkeme, bu listelerden uygun gördüğü hizmeti ve süresini hükümlüye önerir ve bunu reddetme hakkına sahip olduğunu hatırlatır.….” biçiminde düzenlenmiştir.
Aynı Kanun"un 109. maddesinde ise; 5237 sayılı Kanun"un 50. maddesine göre hükmedilen seçenekli yaptırımların infazında uygulanacak rejimin tüzükte gösterileceği yazılıdır.
Anılan tüzük 06.04.2006 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanmak suretiyle yürürlüğe girmiştir. Tüzüğün 51. maddesinin 6. fıkrası da İnfaz Kanunu"nun 105. maddesi ile aynı doğrultudadır.
Ayrıca, TCK"nın 50/6. maddesi : “Hüküm kesinleştikten sonra Cumhuriyet savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesi hâlinde, hükmü veren mahkeme kısa süreli hapis cezasının tamamen veya kısmen infazına karar verir ve bu karar derhâl infaz edilir”,
TCK"nın 50/7.maddesi: “Hükmedilen seçenek tedbirin hükümlünün elinde olmayan nedenlerle yerine getirilememesi durumunda, hükmü veren mahkemece tedbir değiştirilir.”,
Denetimli Serbestlik Hizmetleri Kanunu"nun 5. maddesi: “(1) Hakkında herhangi bir tedbire hükmedilen kişi, karara uygun olarak müdürlüğün hazırladığı programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymak ve katlanmak zorundadır.
(2) (Ek fıkra: 06/12/2006 - 5560 S.K.42.md) Denetimli serbestlik müdürlüğü tarafından yapılan çağrılara veya hazırlanan denetim planına uyarıya rağmen uyulmaması, denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülük ihlali sayılır.”,
Ceza ve İnfaz Kurumlarının Yönetimi ile Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Tüzüğü"n 51/6 maddesinin f fıkrası ise: “Kesinleşen kamuya yararlı bir işte çalışma yaptırımını içeren ilâm Cumhuriyet başsavcılığına verilir. Cumhuriyet başsavcılığınca ilâm, denetimli serbestlik ve yardım merkezi şube müdürlüğü ya da bürosuna gönderilir. Bu birim tarafından, yapılacak tebligatta on gün içinde hükümlünün kararın infazı için başvurması istenir. Hükümlünün haklı, geçerli ve gerektiğinde belgelendirilebilen mazereti olmaksızın on gün içinde gelmemesi ve otuz gün içinde seçenek yaptırımın infazına başlanmaması hâlinde durum Cumhuriyet Başsavcılığı aracılığı ile mahkemeye bildirilir.” hükümlerini düzenlemiştir.
İncelenen somut olayda, sanığın, hakaret ve tehdit suçlarından mahkumiyetine karar verildiği, verilen mahkumiyet kararlarının TCK’nın 50/1-f fıkrası uyarınca kamuya yararlı işte çalıştırma tedbirine çevrildiği, her iki suçtan verilen kamuya yararlı işte çalıştırma tedbirinin infazının tamamlandığı, yerel Mahkemece 05.02.2015 ve 25.07.2016 tarihli ek kararlarla, sanığın TCK’nın 50/1-f fıkrası uyarınca uygulanan tedbire ait yükümlülükleri yerine getirdiğinden bahisle düşme kararı verildiği görülmektedir.
Ancak, yukarıda açıklanan mevzuat kapsamı değerlendirildiğinde, sanığın, kamuya yararlı işte çalıştırma tedbirine ait yükümlülükleri yerine getirmesi sonrasında düşme kararı verileceğine dair herhangi bir hüküm bulunmadığı, hukuken geçersiz nitelikteki bahsi geçen düşme kararlarının YOK HÜKMÜNDE olduğu anlaşıldığından, kanun yararına bozma talebi hususunda karar verilmesine yer olmadığı şeklinde karar verilmesi gerekmiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce, kanun yararına bozma talebine konu ek kararların YOK HÜKMÜNDE olması nedeniyle yerinde görülmediğinden, CMK"nın 309. maddesi uyarınca KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 27.03.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.