MAHKEMESİ : Vize Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/09/2013
NUMARASI : 2011/170-2013/246

Davacı O.. M.. vekili Avukat H. K.tarafından, davalılar C.. T.. vd aleyhine 25/08/2011 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24/09/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davalı C.. T.. yönünden davanın reddine, diğer davalı S.. T.. yönünden ise davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıların orman ağaçlarını keserek aldıkları iddiası ile uğradıkları maddi zararın tazminini istemiştir.
Mahkemece, ilgili ceza dosya içerisinde davalı aleyhine tutulmuş herhangi bir suç tutanağına, tazminat raporuna, bu konuda alınmış bilirkişi raporu veya tanık beyanına rastlanmadığı, ceza mahkemesinin bu tazminat miktarını nasıl belirlediğinin anlaşılamadığı gerekçesi ile ispat edilemeyen davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, dava konusu ağaçların kesilerek alındığı gerekçesi ile davalı C.. T.. hakkında ceza mahkemesince mahkumiyetine karar verildiği ve kesinleştiği anlaşılmaktadır. Kural olarak, ceza mahkemesinin beraata ve kusur oranına ilişkin saptaması hukuk mahkemesini bağlayıcı değildir. Ancak, mahkumiyet halinde, hukuka aykırılığın varlığı noktasında ceza mahkemesi kararı, hukuk mahkemesini de bağlayıcıdır. (TBK"nun 74 m – BK"nun.53 m) Artık, hukuk yargılaması sırasında, haksız eylemin hukuka aykırılık öğesinin varlığı tartışılamaz. Mahkemenin, bu ilkeyi dışlar bir biçimde davanın reddine karar vermiş bulunması doğru görülmemiştir. Şu durumda, zarar kapsamı belirlenerek davacı yararına uygun bir tazminata hükmedilmesi gerekirken istemin reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 27/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.