Yargıtay Kararları - Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/11898 Esas 2014/9662 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11898
Karar No: 2014/9662
Karar Tarihi: 15.04.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/11898 Esas 2014/9662 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, karşılıksız yararlanmadan dolayı ceza verilmesine yer olmadığına karar verdi. Kararın kesinleşme tarihinde yürürlüğe giren yasaların hükümlü lehine olup olmadığı belirlendi ve 5275 sayılı Yasaya göre karar verildi. Kararın itiraza tabi olduğu belirtilerek, dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığına tevdi edilmesine karar verildi.
5275 sayılı Yasanın 98. maddesi hakkında açıklama: Kanunun 25.02.2004 tarihinden sonra işlenen suçlar hakkında uygulanır. Bu tarihten önce işlenen suçlar hakkında ise, suç tarihi itibariyle yürürlükte olan kanun hükümleri uygulanır.
5275 sayılı Yasada yer alan 101/3. maddesi hakkında açıklama: Bu maddeye göre, 9. maddenin uygulanmasına yönelik işlemler için sulh ceza hakimliği yetkili kılınır.
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi hakkında açıklama: Bu maddeye göre, kanunlarda yer alan kanun maddeleri yürürlükten kaldırılmış olsa bile, eski dava dosyalarında bu maddeler uygulanmaya devam edilir.
1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi hakkında açıklama: Bu maddeye göre, yapılan itiraz reddedilebilir.
264. madde hakkında açıklama: Bu maddeye göre, mahkemeler tarafından verilen kararlarda yanlış

8. Ceza Dairesi 2014/11898 E. , 2014/9662 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Kesinleşen hükümlerde 1 Haziran 2005 tarihinden sonra yürürlüğe giren Yasaların hükümlü lehine olup olmadığının belirlenmesi için yapılan uyarlama yargılanmasının, 5252 sayılı Yasanın 9. maddesiyle bir ilgisi bulunmayıp Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 17.05.2011 gün, 2011/3- 66 esas, 2011/96 sayılı kararında belirtildiği üzere, 5275 sayılı Yasanın 98. maddesinin uygulanması gerektiği ve verilen karar aynı Yasanın 101/3. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğundan temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince (REDDİNE), mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek katılan vekilinin isteminin itiraz olarak kabulüyle gereğinin mahallinde yerine getirilmesi için dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 15.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.