Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmemiş olması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Tali kusurlu olarak katılanın hayat fonksiyonlarında 4. derece etkili kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, mahkemesince takdir olunan cezaya ilişkin hükmün birinci paragrafında "cezanın alt sınırından hapis cezası tercih edilerek TCK"nın 89/1 maddesi uyarınca 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına..." biçiminde karar verilmek suretiyle, alt sınırın üzerinde ceza verilmek suretiyle çelişkiye neden olunması,
2-TCK"nın 89/1. maddesinde hapis cezası ile adli para cezasının seçenek yaptırım olarak öngörüldüğü, uygulama yapılırken hürriyeti bağlayıcı cezanın tercih edilmiş olması nedeniyle, aynı Kanun"un 50/2. maddesi hükmü uyarınca hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
3-Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının, ödenmemesi halinde TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı yerine, ödenmeyen para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 25.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.