
Esas No: 2016/16494
Karar No: 2018/14510
Karar Tarihi: 15.11.2018
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/16494 Esas 2018/14510 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.11.2016 gün, 2016/950 Esas ve 2016/436 Karar sayılı kararıyla, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle yargılanan sanık hakkında, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanmasına gerek olmadığına karar verildiği, bu nedenle zorunlu müdafii atanmasının gerekli olmadığı anlaşıldığından tebliğnamede ki bu hususta bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-UYAP"tan alınan güneş doğuş saatine göre yaz saati uygulaması gözetilerek suç tarihinde güneşin doğuş saatinin 04.18 olduğunun anlaşılması karşısında; yaz saati uygulaması dikkate alındığında gece vaktinin 04.17 öncesi olduğunun tespiti ve güvenlik kamera kayıtlarından eylemlerin gündüz sayılan saat dilimi olan 04:27 de işlendiğinin anlaşılması ile sanıklar hakkında TCK"nın 143/1 ve 116/4. maddelrinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2-Bilirkişi... tarafından düzenlenen 07.03.2016 havale tarihli raporda ... olduğu kanaati edinilen kişinin yüzünün büyük bölümünün kapalı ve gizlenmiş olduğu şeklindeki tespiti ve dosya içerisindeki fotoğrafların incelenmesinde, bu tespiti teyit eden fotoğrafların varlığı karşısında, konunun açıklığa kavuşturulup, TCK2nun 142/2-f hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan, hatalı nitelendirme ve eksik kovuşturma ile aynı Yasa’nın 142/2-h maddesinden hüküm kurulması,
3-Sanıkların geceleyin birden fazla kişi ile iş yeri dokunulmazlığının ihlali karşısında; haklarında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
Kabule göre;
4-Suç tarihinin 01/09/2014 olduğu, 18/6/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun"un 63. maddesiyle, 5237 sayılı Kanun"un 143. maddesindeki artırım oranının ""Üçte birine kadar"" yerine “Yarı oranında” şeklinde değiştirildiği, sanık hakkında belirlenen temel ceza üzerinden TCK"nın 143. maddesine göre 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/6 oranında arttırım yapılarak eksik ceza tayini,
5-Sanıklar hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ile ..."un temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi gereğince sanıkların kazanılmış haklarının gözetilmesine, 15.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.