MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın cadde kenarında park halinde bulunan suça konu motosikleti çalması şeklinde gerçekleştirdiği eyleminin CGK"nun 2013/334, 338, 374 Karar sayılı kararlarında da ifade edildiği gibi TCK’nun 142/1-e bendinde tanımlı suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Yasa"nın 142/2-h bendinden hüküm kurulması,
2-Mağdurun 08/10/2015 tarihli oturumdaki beyanından zararının soruşturma aşamasında giderildiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK’nun 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Mala zarar verme suçunun konusu ile hırsızlık suçunun konusunun aynı taşınır mal olması halinde, ayrıca mala zarar verme suçundan da ceza verilmemesi gerektiğine ilişkin Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/10/2014 tarih, 2014/2-40 Esas ve 2014/453 Karar sayılı kararı da dikkate alındığında; somut olayda sanığın mala zarar verme suçundan beraatine karar verilmesi gerekirken, mahkumiyetine karar verilmesi,
4-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/40 Esas ve 5015/85 sayılı iptal kararının, 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 15.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.