MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan; beraat
2011 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan; mahkumiyet
Sanık ... hakkında mahkumiyet

I- Sanık ... hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenlemek eylemine iştirak suçundan kurulan beraat hükmüne karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenlemek eylemine iştirak suçuna ilişkin vergi suçu raporu ile mütalaa düzenlenmediği ve suç duyurusunda bulunulmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenlemek eylemine iştirak suçundan 213 sayılı Vergi Usul Yasasının 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaanın bulunmaması nedeniyle kamu davasının düşürülmesi yerine yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca hüküm kurulması mümkün bulunduğundan; sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenlemek eylemine iştirak suçundan açılan kamu davasının dava şartının gerçekleşmemesi nedeniyle CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
II- Sanık ... hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek eylemine iştirak suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine karşı sanık ...’in; sanık ... hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura düzenlemek eylemine iştirak suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne karşı sanık ...’ın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1- Sanık ... hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında, sanık ... hakkında 2011 takvim yılında mali müşavirlik hizmeti verdikleri "".... Otomotiv....Ltd. Şti"" yetkilisinin sahte fatura düzenlemek suçuna iştirak ettikleri iddiasıyla açılan kamu davasında; sanıkların suçlamayı kabul etmemesi ve sanıklar hakkında düzenlenen vergi tekniği ve vergi suçu raporlarında sanıkların sahte fatura düzenleme suçuna ne şekilde iştirak ettiklerinin belirtilmemesi karşısında, gerçeğin ve iştirak iradesinin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi için, faturaları kullanan kişi ya da şirket yetkilileri dinlenip, sanıkları tanıyıp tanımadıkları, faturaları kimden, hangi ticari ilişkiye dayanarak aldıkları konusunda beyanlarının alınması, gerekli görülmesi halinde, düzenlenen faturalardaki imzaların sanık ...’ye ait olup olmadığı hususunda imza incelemesi yaptırılması, 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanunu uyarınca muhasebecilik mesleği gereği olarak verilen hizmet kapsamında sanıkların mükellef şirketin beyannamelerini vermek dışında ne şekilde sahte belge düzenlemek suçuna iştirak ettiklerinin açıklanıp tartışılması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.