MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki"nin babasına ait vergi borcunu ödemesi için önceden tanıdığı sanığa 11.980 TL para verdiği ve babası adına düzenlenmiş vekaletname gönderdiği, ancak sanığın parayı vergi dairesine yatırmayıp mal edindiği, sanığın bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda,
Suça konu paranın TCK"nın 155/2. maddesinde tanımlanan mahiyette bir hizmet veya meslek dolayısıyla sanığa tevdii ve teslim edilmemiş olması sebebiyle sanığın müştekiden vergi borcunu ödemek için aldığı parayı mal edinmesi şeklindeki eyleminin, şikayete tabi olan ve 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu, müştekinin talimatla alınan 10/11/2014 tarihli beyanında şikayetinden vazgeçtiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 73/4. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan düşme kararı verilmesi gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.