Yargıtay Kararları - Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/5430 Esas 2014/10162 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5430
Karar No: 2014/10162
Karar Tarihi: 21.04.2014

Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/5430 Esas 2014/10162 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanık genel güvenliği tehlikeye sokan bir şekilde silahla ateş etmekle suçlanmaktadır. Mahkeme, suçun oluşumu ve niteliği göz önüne alınarak, sanığın suçlu olduğuna karar vermiştir. Ancak, mahkeme tarafından verilen kararda, Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uyarınca sanığın cezasının infazı sırasında bazı haklardan yoksun bırakılması gerektiği belirtilirken, altsoyu üzerindeki velayet hakkıyla ilgili bir koşulun gözetilmediği fark edilmiştir. Bu nedenle, kararda düzeltme yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu düzeltme işlemi sonrasında, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından ve vesayet veya kayyımlık hizmetlerinde bulunmaktan yoksun bırakılması kararı verilmiştir. Kısa özet olarak, mahkeme genel güvenliği tehlikeye sokan ve silahla ateş etme suçundan sanığın hükümlü olduğuna karar vermiştir. Kanun maddeleri ise Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5237 ve 5320 sayılı yasalar ile 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesidir.

8. Ceza Dairesi 2014/5430 E. , 2014/10162 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 21.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.