
Esas No: 2013/4936
Karar No: 2014/279
Karar Tarihi: 28.01.2014
Kasten öldürme ve bu suça azmettirme - tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/4936 Esas 2014/279 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme ve bu suça azmettirme, tehdit
HÜKÜM :1- Sanık ... hakkında; 5237 sayılı TCK.nun 81/1, 29/1, 62, 53/1-2, 63 maddeleri uyarınca 15 yıl hapis (2 kez)
2- Sanık ... hakkında:
1- Sanık ... ve müdafiinin ve katılan ...ın temyiz talebi bulunmadığı görülerek temyiz edenlerin sıfatı ve temyiz dilekçelerinin içeriğine göre temyiz incelemesi, sanık ... hakkında maktüller .... ve....’ı kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık ... hakkında maktüller .... ve ..."ı kasten öldürme; sanıklar ..., ....... ve ... hakkında maktüller ... ve ..."ın öldürülmesine azmettirme suçlarından kurulan beraat hükümleri yönünden yapılmıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın maktüller ... ve ...’ı kasten öldürme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, haksız tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ... hakkında maktüller ... ve ..."ı kasten öldürme; sanıklar ...., ..., ... ve ... hakkında maktüller ... ve ..."ın öldürülmesine azmettirme suçları yönünden elde edilen delillerin mahkumiyete yeter derece ve nitelikte bulunmadığı mahkemece gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin eksik incelemeye, haksız tahrikin derecesine vesaireye; katılanlar ... ve ... vekilinin eksik incelemeye, tüm sanıkların asli fail olarak hareket ettiklerine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükümlerinde 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanması sırasında 53/1-c maddesindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından kısıtlılık süresinin belirlenmesinde kendi alt soyu üzerindekiler ile diğer kişiler üzerindekiler arasında bir ayrım yapılmaması yasaya aykırı ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; hüküm fıkralarındaki 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendin, "sanığın, 5237 sayılı TCK. nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 1-c bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. Maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN ve resen de temyize tabi olan mahkumiyet hükümleri ile diğer sanıklar hakkındaki beraat hükümlerinin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 28.01.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.