MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mühür bozma suçlarında her iddianameye kadar olan eylemlerin zincirleme biçimde işlenmiş bir mühür bozma suçunu, iddianameden sonraki eylemlerin ise ayrı suçu oluşturacağı cihetle, mahkemece gerekçeli kararda suç tarihi olan 08.11.2005 günü ihbar eden kurum yetkililerince yapılan kontrolde sanığın "suç tarihinde .... Belediye Başkanlığı tarafından mühürlenmiş olan inşaat mühürlerini sökmek suretiyle mührün konuluş amacına aykırı hareket ederek..." şeklinde tek bir eylemden bahsedilmesine rağmen, hangi tarihlerin zincirleme suç hükümlerine esas alındığı belirtilmeksizin hüküm kısmında TCK"nın 43. maddesi hükümleri uygulanmak suretiyle hüküm ile gerekçe arasında çelişkiye neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1.
maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.10.2017 tarihinde, açıklanması geri bırakılan
hükmün açıklanması yönünden oyçokluğu ile, diğer yönlerden oybirliği ile karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİDİR

Dairemizin 30/10/2017 tarih, 2017/14454 Esas, 2017/7276 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebepten muhalifim.
Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 203/1, 43/1, 62/1, 53/1, maddeleriyle 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Hükmün Açıklanması suretiyle kurulan Torbalı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.02.2017 tarih 2017/63 Es 2017/60 Kr sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 10.06.2010 tarih 2010/103 Es- 2010/357 Kr sayıyla verilen hükmün CMK’nun 231/6 ve devam maddeleri uyarınca açıklanmasına geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Torbalı 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.11.2015 tarih 2015/670 Es 20115/1283 Kr sayı ile 5237 sayılı TCK’nın 86/2, 3-e, 62/1, 52/2, maddeleri uyarınca doğrudan 3000 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen kararların olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeblerle anılan mahkeme kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun görüşüne muhalifim. 30/10/2017