MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
01/04/2014 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 27/12/2014 olarak hatalı yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak görülmüştür.
1-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan hükmolunan kısa süreli hapis cezası, adli para cezasına çevrilirken uygulama maddesi olarak TCK"nın 50/1-a. maddesinin gösterilmemesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edilmiş, dosya içeriğine göre diğer itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan 116/1 ve 62. maddelerinin uygulanması sonucu belirlenen 5 ay hapis cezasının aynı Yasa"nın 50/1-a. maddesi uyarınca paraya çevrilmesi sırasında 52. maddesi uyarınca sonuç cezanın 3.000 TL adli para cezası yerine 3.600TL adli para cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından sanık hakkında sonuç olarak hükmedilen 3.600 TL adli para cezası çıkartılarak yerine “sonuç olarak sanığın 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin TCK’nın 142/2-h yerine 142/2-e olarak yanlış yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş, tekerrüre esas sabıka kaydı bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
6545 sayılı Yasa"nın 104. maddesinde bu Kanun"un yayımı tarihinde yürürlüğe gireceğinin belirtildiği, 6545 sayılı Yasa"nın 62. maddesi ile değişik TCK"nın 142/2-h maddesinin 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe girdiği ve suç tarihinin 18/04/2011 olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan ve daha lehe olan TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu ve 6545 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki TCK"nın 142/1-b maddesi ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden suç tarihinde yürürlükte olmayan ve sanığın aleyhine olan TCK"nın 142/2-h maddesi ile hüküm kurulmak suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.