Adana Ceza Kararları - Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/9457 Esas 2017/6420 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9457
Karar No: 2017/6420
Karar Tarihi: 06.12.2017

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/9457 Esas 2017/6420 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde ticareti yaptığı gerekçesiyle mahkûm olduğunu ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle cezasının aynen infaz edildiğini belirtmiştir. Dosyada yapılan incelemede, sanığın 30/05/2014 tarihinde öldüğü tespit edilmiştir. İnfaz sürecinde, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereğinin yerine getirilmediği için mahkeme tarafından cezanın aynen infazına karar verilmiştir. Sonrasında ise, yapılan bir itiraz nedeniyle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: TCK'nın 191. maddesi (değiştirilmiş: 6545 sayılı Kanun, 68. madde), TCK'nın 85. maddesi (6545 sayılı Kanun, geçici 7. maddenin 2. fıkrası) ve 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 7. fıkrası (5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 98 ve 101. maddeleri).

10. Ceza Dairesi 2014/9457 E. , 2017/6420 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Değişen suçun vasfına göre kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen mahkûmiyet ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyetin aynen infazı.

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden sonra UYAP sistemi üzerinden MERNİS"ten alınarak dosyasına konulan nüfus kayıt örneğinde sanığın 30/05/2014 tarihinde ölüm kaydı olduğu görülmüştür.
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Hükümlü hakkında Mahkemece 26/03/2010 tarihinde 2007/390 esas, 2010/109 karar sayı ile TCK"nın 191/1-2. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunmuş, hükmün infazı sırasında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereğini yerine getirmediği belirtilerek, evrak 12/12/2013 tarihinde mahkemeye iade edilmiş,
Kararın infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle; mahkemenin 23/01/2014 tarih 2007/390 esas ve 2010/109 karar sayılı ek kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilerek bu karara karşı kanun yolunun itiraz olduğu belirtilmesine rağmen ek kararın sanığa kalemde temyiz yolu açık olduğu şerh verilerek elden tebliğ edildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 11/03/2013 tarih ve 2012/1104 E. 2013/168 K.sayılı kararın 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 06/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.