
Esas No: 2015/13305
Karar No: 2016/3060
Karar Tarihi: 21.03.2016
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/13305 Esas 2016/3060 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/04/2015 tarih ve 2014/191-2015/94 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 2005 yılından itibaren farklı tarihlerde davalı bankadan tüketici kredisi kullandığını ve davalı banka tarafından müvekkilinden komisyon bedeli ve dosya masrafı adı altında toplam 3.111,00 TL para tahsil edildiğini, bu kesintilerin iadesinin davalı bankadan talep edildiğini fakat bu talebin hukuka aykırı olarak reddedildiğini, sözleşmede bulunan dosya masrafına ilişkin maddenin haksız şart niteliğinde olduğunu ileri sürerek 3.111,00 TL’nin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili banka ile davacı arasında düzenlenen kredi sözleşmelerinin tüketici kredisi olmayıp ticari nitelikte genel kredi sözleşmesi olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında düzenlenen kredi sözleşmelerinin cari hesap kredisi tipinde işletme kredisi niteliğinde ticari krediler olup genel kredi sözleşmesi şeklinde düzenlendiği, kredinin davacının sahibi olduğu işletmenin ihtiyaçları için kullanıldığı, bu nedenle davacının tüketici vasfını taşımadığı, taraflar arasında imzalanan kredi sözleşmelerinde dava konusu edilen masrafların müşteri tarafından ödeneceğinin kabul ve taahhüt edildiği, sözleşmelerin ve onların eki niteliğinde olup dosya masrafı bedelinin alınacağının açıkça yazılı olduğu geri ödeme planlarının davacı müşteri tarafından herhangi bir ihtirazi kayıt konulmaksızın imzalandığı ve eczanesinin ihtiyacı için ticari kredi kullanıp basiretli bir tacir gibi davranma yükümlülüğü altında bulunan davacının, kredi kullanırken alacağı krediden bankaca yapılacak kesinti miktarını bilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, genel kredi sözleşmesi nedeniyle davalı Banka tarafından komisyon ve dosya masrafı adı altında yapılan kesintinin iadesi istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, taraflar arasında akdedilen genel kredi sözleşmelerinde davalı Banka tarafından dosya masrafı ve komisyon alınabileceğine dair hüküm bulunması ancak bu konuda bir oran veya miktar belirtilmemiş olması karşısında, emsal banka uygulamaları araştırılarak, davacıdan tahsil edilen dosya masrafı ve komisyon miktarının kalem kalem ne kadar olduğu, diğer bankalarca hangi oranda tahakkuk ettirildiği ve buna göre davalı banka uygulamasının yerinde olup olmadığı hususunda bankacılık alanında uzman bir bilirkişiden rapor alınıp, ortaya çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yetersiz inceleme ve araştırma ile davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 21/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.