MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 31/03/2015 tarih ve 2014/191-2015/217 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, mimar olan müvekkilinin dava dışı kişilere çizdiği mimari projelerin, davalı...."nce organize edilen "..." adı altında, davalı ... .... tarafından, mimar olan davalı ... imzasıyla tasdik ettirildiğini öğrendiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik 2.000,00 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davacının davasına konu ettiği projenin eser niteliğinde olmadığını, davacının hususiyetini taşımadığını, dubleks taş yapı özellikli projelerin davacının değil, yaşanılan turistik.. bölgesinin hususiyetini yansıttığını, kopyalandığı iddia edilen projenin ".... Konutları" projelerinin kopyası olduğunu, davacının projesi ile müvekkillerinin projesi arasında altı ana unsur bakımından farklılık bulunduğunun davacının oda temsilciliğine yaptığı itiraz neticesinde tespit edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı ve benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda; davacının projesine tecavüzün bulunduğu, belirlenen maddi tazminat miktarının talep miktarını aştığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile talep gibi 2.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline, manevi tazminat yönünden karar kesinleştiğinden bu hususta yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 109,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan müştereken ve müteselsilen alınmasına, 21/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.