MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tescil

... ile Hazine ve Çağlar Köyü Tüzel Kişiliği aralarındaki tescil davasının kabulüne dair ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 29.12.2009 gün ve 306/445 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı Hazine temsilcisi tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, dava dilekçesinde mevkii ve sınırlarını açıkladığı taşınmazın vekil edeninin zilyet ve tasarrufunda bulunduğunu belirterek TMK.nun 713/1.maddesi gereğince vekil edeni adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine vekili, davanın hukuki ve maddi dayanaktan yoksun olduğunu, taşınmazın zilyetlikle kazanılacak yerlerden olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Davalı köy tüzel kişiliğini temsilen köy muhtarı Şeyhmus Aslan, davaya karşı bir diyeceğinin olmadığını, dava dilekçesinde belirtilen hususların doğru olduğunu, taşınmaz üzerindeki evin 1985 ila 1986 yıllarında davacı tarafından tek başına yapıldığını, o tarihten itibaren ev ve etrafındaki taşınmaz kısımlarının davacı tarafından kullanıldığını, ailesi ile birlikte oturduğunu, ev yapılmadan önce kayalık olan taşınmazın boş vaziyette bulunduğunu, köylüler tarafından herhangi bir amaçla kullanılmadığını bildirmiştir.
Mahkemece teknik bilirkişi ...’in 18.03.2009 günlü rapor ve krokisinde işaretli 118,56 m2 kargir ev alanı da dahil olmak üzere toplam 1420,57 m2 yüzölçümlü taşınmaz hakkındaki davanın kabulü ile davacı adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı Hazine temsilcisi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kazanmayı sağlayan zilyetlik, imar ve ihya hukuksal sebeplerine dayalı olarak TMK.nun 713/1, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14 ve 17. maddeleri gereğince açılan tescil davasıdır.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş ise de, mahkemenin bu görüşüne katılma olanağı bulunmamaktadır. Uyuşmazlık konusu taşınmaz kadastro çalışmaları sırasında tespit harici bırakılan bir yerdir. 19.02.2009 günü yapılan keşifte dinlenen uzman bilirkişi ziraat mühendisi Ümit Çelik 27.04.2009 günlü raporunda; dava konusu taşınmazın makineli tarıma uygun olmadığını, killi tınlı toprak yapısında, orta geçirgen % 20-25 meyilli, çok taşlı, üzerinde büyük kaya parçaları bulunan ve kuru tarım arazisi niteliğinde olmayan bir yer olduğunu bildirmiştir. Aynı keşifte dinlenen yerel bilirkişi ve tanıklar, davacının 1985-1986 yıllarında üzerinde ev yaptığını, zemini kayalık ve taşlık olup, öncesinde dava konusu yerin boş alan niteliğinde bulunduğunu, ev dışında taşınmaz üzerinde başka bir şeyin bulunmadığını beyan etmişlerdir. Taşınmazın belirlenen bu niteliklerine göre TMK.nun 715 ve 3402 sayılı Kadastro Kanununun 16/C maddesi kapsamında kalan Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerden olduğunun kabulü gerekir. Bu tür yerler üzerinde sürdürülen zilyetlik süresi neye ulaşırsa ulaşsın imar-ihya yoluyla edinilmesi mümkün bulunmadığı gibi TMK.nun 999.maddesi gereğince de özel mülkiyete konu olmayan ve tapuya tescili mümkün bulunmayan taşınmazlardan olduğunun da kabulü gerekir.
Dosyadaki tüm bilgi ve belgelere göre davacı sadece taşınmaz üzerinde 1985-1986 yıllarında ev yapmış olup, başka türlü bir faaliyette bulunmadığı görülmektedir. Bir an için taşınmazın zilyetlikle edinilmesi mümkün olan yerlerden olduğu kabul edilse dahi sadece ev yapmak 3402 sayılı Kadastro Kanununun 17.maddesi anlamında imar ve ihya sayılmaz.
Belirlenen bu somut ve hukuki olgular karşısında davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmiş bulunması usul ve kanuna aykırıdır.
Davalı Hazine temsilcisinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan kabulü ile yerel mahkeme hükmünün açıklanan nedenlerle ve HUMK.nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.10.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.