Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/17523 Esas 2018/24478 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/17523
Karar No: 2018/24478
Karar Tarihi: 15.11.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/17523 Esas 2018/24478 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davalı vekili tarafından istenilen temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşılan dava, iş mahkemesinde görülen bir alacak davasıdır. Dosyadaki deliller ve kanuni gerektirici sebeplere dayanarak, davalının temyiz itirazları ilgilendirdiği bendin dışında kabul edilemez. Karar tarihi itibariyle yürürlükte olan avukatlık asgari ücret tarifesine göre, hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir fakat hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez. Davalı lehine ret edilen kısım yönünden vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiği halde verilmemesi hatalı olup, kararın bu hususu düzelterek onanması uygun bulunmuştur. Kanun maddeleri olarak, Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13. maddesi, yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla belirtilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2017/17523 E. , 2018/24478 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinde tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği, ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği düzenlenmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, ret edilen toplam alacak tutarı 1894,54 TL olup yargılamada kendisini vekille temsil ettirmiş bulunan davalı lehine ret edilen kısım yönünden 1500 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken vekalet ücreti verilmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Gerekçeli kararın hüküm fıkrasına “Karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık ücret tarifesi gereğince 1500 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine," cümlesinin eklenmesine, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15/11/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.