Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava Türü : Alacak


YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir sebebe dayanmaksızın feshedildiğini, davacının haftanın 7 günü 06:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını, 15 günde bir gün izin verildiğini, bayram ve genel tatil günlerinde çalıştırıldığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar, davacının taleplerinin haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışma süresinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde, 4857 sayılı Yasanın 68"inci maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin de dikkate alınması gerekir.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 2 haftada 1 gün kullandığı hafta tatili izni haricinde 06:00-16:00 saatleri arasında çalıştığı, 1 saat ara dinlenmesi düşüldüğünde, davacının günde 9 saat haftada 54 saat çalışarak haftada 9 saat fazla mesai yaptığı, davacının iki haftada 1 gün hafta tatili gününde yaptığı çalışmada ise (9-7,5=1,5 saat) 1,5 saatlik fazla mesaisinin bulunduğu ve bu sürenin haftalık ortalamasının 1 saat kabul edildiği belirtilerek haftalık 10,5 saatlik fazla mesai tespit edilerek buna göre fazla mesai alacağı hesabı yapılmış ve bu rapor hükme esas alınmıştır. Ancak, rapordaki hesaplama hatalıdır.
Davacının ara dinlenme süresi düşüldüğünde günde 9 saat çalıştığı tespiti doğrudur. Davacının haftanın 6 günü çalıştığı haftalarda haftada 54 saat çalışarak 9 saat fazla mesai yaptığı, haftanın 7 günü çalıştığı haftalarda ise 9 saatlik fazla mesaiye ilaveten günlük çalışma süresi olan 9 saatten 7,5 saatlik kanuni çalışma süresinin tenzili ile hafta tatilinde 1,5 saat daha çalıştığı kabulüyle haftalık 10,5 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır. Bu durum karşısında, bilirkişinin haftalık 10,5 saat fazla mesai yapıldığı tespitine dayalı fazla mesai ücreti alacağının, hükme esas alınarak yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup bozma nedenidir.
3-Davacı vekili dava dilekçesinde, 100,00 TL kıdem tazminatı, 100,00 TL ihbar tazminatı, 100,00 TL yıllık izin ücreti, 1.000,00 TL hafta tatili ücreti talep etmiş, 06.11.2013 tarihli ıslah dilekçesiyle kıdem tazminatı talebini 2.002,00 TL, ihbar tazminatı talebini 2.253,00 TL, yıllık izin ücreti talebini 1.318,00 TL, hafta tatili ücreti talebini ise 321,00 TL artırmıştır. Davacı, kıdem tazminatını 2.102,00 TL, ihbar tazminatını 2.353,00 TL, yıllık izin ücretini 1.418,00 TL, hafta tatili ücretini 1.321,00 TL talep ettiği halde, HMK"nun 26.maddesine aykırı biçimde talep aşılarak 2.102,96 TL kıdem tazminatına, 2.353,12 TL ihbar tazminatına, 1.418,76 TL yıllık izin ücretine, 1.321,37 TL hafta tatili ücretine karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
4-Harç kamu düzenine ilişkin olup re"sen nazara alınacağından davalı ... harçtan muaf olmadığı halde mahkemece harçtan muaf olduğu kabul edilerek harç alınmaması ve harcın tümüyle davalı şirkete yükletilmesi de hatalıdır.
O halde davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılara iadesine, 17.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.