MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-)Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.03.1992 gün 80/98, sayılı kararında da belirtildiği üzere, belgede sahtecilik suçlarında önceden verilen rıza üzerine borçlu yerine onun imzasının atılmasında zarar verme bilinç ve iradesi ile hareket edilmediğinden suç kastından söz edilemeyeceği gibi rızanın açık veya zımni olabileceği cihetle; sanığın eşi olan ... yerine suça konu bonoya imza atıp kullanmak suretiyle üzerine atılı resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu somut olayda; sanığın ... adına işlem yapabilmesi için 2010 tarihli vekaletnamesinin olduğunu savunması, ...’in tanık olarak alınan ifadesinde sanığa 2010 yılında vekaletname verdiğini beyan etmesi, katılan vekilinin 10.01.2013 havale tarihli şikayet dilekçesinde de sanığın ... adına vekaletnamesi olduğunu söyleyerek bonoya onun yerine imza attığını bildirmiş olması ve sanık müdafiinin temyizi sırasında 21.05.2010 tarih ... nolu Uşak 5. Noterliğince düzenlenmiş vekaletname fotokopisi sunmuş olması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından; söz konusu vekaletnamenin gerçek olup olmadığının noterlikten sorularak tespit edilmesi ve bunun sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2-)Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.