Konya Ceza Kararları - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/5819 Esas 2017/8912 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5819
Karar No: 2017/8912
Karar Tarihi: 13.12.2017

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/5819 Esas 2017/8912 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

11. Ceza Dairesi'nin 2015/5819 E. ve 2017/8912 K. sayılı kararında, bir sanığın resmi belgede sahtekarlık nedeniyle mahkum edildiği ve daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı ancak denetim süresi içerisinde yeniden suç işlediği için erteleme kararı verilemediği belirtiliyor. Ayrıca, sanığın uzun süreli hapis cezasının ertelendiği ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceği fakat Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararıyla bu kararın yeniden değerlendirilebileceği vurgulanıyor. Kararda, toplanan delillerin suçun kabulüne uygun olduğu, cezada artırıcı bir neden bulunmadığı ve savunmanın reddedildiği ifade ediliyor. Kanunlar açısından incelendiğinde, kararda 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/11. maddesi, Adli emanetin 2008/624 sırasında kayıtlı suça konu çekin akıbeti hakkında mahallinde bir karar verilmesi gerekliliği, ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi üzerinde duruluyor.

11. Ceza Dairesi 2015/5819 E. , 2017/8912 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Hükmün açıklanması geri bırakılan sanığın, denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle yeniden yapılan yargılamada hakkındaki hüküm açıklanırken 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca erteleme kararı verilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; Adli emanetin 2008/624 sırasında kayıtlı suça konu çekin akıbeti hakkında mahallinde bir karar verilmesi mümkün görülmüş, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı, azaltıcı sebebin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış,savunması inandırcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiriler dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 13/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.