Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, işverence haklı neden gösterilmeksizin davacının iş akdine son verildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının şirket elemanı olduğunu, davalı Bakanlığın işçisi olmadığını, bu nedenle müvekkilinin husumeti bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya içeriği ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının hizmet süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı davalı Bakanlığa bağlı işyerinde 09.08.2004-15.06.2015 tarihleri arasında çalıştığını beyan etmiştir. Bilirkişi, davacının hizmet cetvelinde görülen boşlukları da değerlendirdiğini beyan ederek hizmet süresini 10 yıl 8 ay 19 gün olarak belirlemiştir. Ancak davacının hizmet cetvelinin incelenmesinde; 29.04.2010-22.05.2010 ve 21.05.2012- 05.09.2012 tarihleri arasında çalışma bildirimi olmadığı ve çalışmasında bilirkişinin tespitinden daha fazla süre boşluk bulunduğu görülmüştür. Mahkemece bu kesintilerin nedeni ne tanıklardan ne de davacıdan sorulmuştur. Davacının bu dönemlerde işyerinde fiili çalışmasının olup olmadığı davacıdan ve tanıklardan sorulup, davacının davalı işyerindeki çalışmalarının kesintili olup olmadığı araştırılarak, davacının kıdem süresi belirlenip alacakların bu süreye göre hesaplanması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, 17.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.