MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde 27/07/2006-27/01/2010 tarihleri arasıda geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R

Dava, davacının davalı işyerleri nezdinde 27/07/2006-27/01/2010 tarihleri arasında kesintisiz ve sürekli olarak hizmet akdi ile aylık 1.500 TL ücret ile çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile “davacının davalı şahıs nezdinde 01/01/2009-26/10/2009 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığının tespitine, diğer davalı şirket yönünden davanın reddine, bakiye talebin reddine” şeklinde hüküm kurulmuştur.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır.
Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de çalışmanın konusu, niteliği, başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacıya ait hizmet cetvelinde 1997/1 dönemi ile 30/06/2012 tarihleri arasında davacı adına, dava dışı işyerlerince toplam 2644 gün hizmet bildiriminde bulunulmuş olup 27/07/2006-27/01/2010 arası dönemde; 17/07/2007-06/09/2008 tarihleri arasında .... sicil sayılı .... ünvanlı dava dışı işyerince, 17/10/2008-28/11/2008 tarihleri arasında da .... sicil sayılı .... ünvanlı dava dışı işyerince hizmet bildiriminde bulunulduğu, alınan bilirkişi raporunun dosyaya sunulduğu, ceza yargılamasına ve işçilik alacağına ilişkin yargılamaya ait dava dosyalarının eldeki dosya arasına katılarak bu dosyalarda yer alan tanık beyanları ile sonuca gidildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/419 E.sayılı dosyası kapsamında yapılan yargılaması esnasında davacının duruşmadaki beyanında bir yıl öncesine kadar işssiz olduğunu, bir arkadaşının tavsiyesi üzerine ... ta ... Hanım ın yanında çalışmaya başladığını, ... Bey in nezdinde çalışmasının olmadığını beyan ettiği anlaşılmakla davacının beyanları arasındaki çelişkinin giderilmeden, gerek işçilik alacağı davası gerekse de ceza davasında duruşmalarda dinlenen tanık beyanlarının, hizmet tespiti davasında sonuca gidilmesi için tek başına esas teşkil edemeyeceğinin gözetilmeden yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalıdır.
Yapılacak iş; davacının ceza yargılamasındaki ile işbu davadaki beyanları arasında çelişki bulunmakla bu çelişkinin giderilmesine yönelik olarak davacının beyanına müracaat etmek, ihtilaf konusu dönemi kapsayan davalılara ait işyeri tescil belgelerinin, dönem bordrolarının, ücret bordrolarının, puantaj kayıtlarının getirtilerek bu sürelerde çalışan bordro tanıklarının beyanlarına başvurmak, dinlenen tanıkların beyanları ile yetinilmemesi ya da adreslerine ulaşılamaması halinde oluşabilecek çelişkiyi gidermek bakımından Sosyal Güvenlik Kurumu, zabıta, maliye, meslek odası aracılığı ve muhtarlık marifetiyle davalı işyerine komşu işyerlerini tespit edip bu işyerlerinin uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı çalışanları, yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak ve davanın nitelikçe kamu düzenini ilgilendirdiği nazara alınıp araştırma genişletilerek tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 25.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.