MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların sürücüsü ve işleteni olduğu aracın yaya olan müvekkiline çarpması ile meydana gelen kazada müvekkilinin yaralandığını, maddi ve manevi zarar kaybının olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile tedavi masrafları için 100,00 TL, ulaşım ve yemek masrafları için 100,00 TL, avukat tayini sebebiyle vekalet ücreti masrafı 3.000,00 TL olmak üzere toplam 3.200,00 TL maddi tazminatın, davacı ... için 10.000,00 TL, eşi ... için 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, davacının tedavi giderine ilişkin talebinin kabulü ile 1.167,23 TL tedavi giderinin olay tarihi olan 25.07.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınmasına, davacının ulaşım ve yemek masrafı talebine ilişkin maddi tazminat davasının reddine,davacının vekalet ücreti masrafı talebine ilişkin maddi tazminat davasının reddine, davacıların manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile davacı ... için 5.000,00 TL, davacı ... için 3.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınmasına karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir.
Temyize konu karar, davacı ... için hükmedilen 1.167,23 TL maddi tazminat tutarı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalılar vekilinin davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-)Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeni ile maddi ve manevi tazminatı istemine ilişkindir.
Dava konusu trafik kazasında, davacı sürücü ile davalı sürücünün kusur oranlarının tespiti bakımından mahkemece keşfen alınan trafik bilirkişisi raporuna ve ek raporuna göre meydana gelen trafik kazasında davacı yayanın % 30, davalı sürücünün ise % 70 oranında kusurlu olduğu belirtilmiştir. Dosya kapsamındaki kaza tespit tutanağında; davacı yayanın tam kusurlu, davalı sürücünün ise kusursuz olduğu tespit edilmiştir.
Davalı sürücünün sanık olarak yargılandığı ceza yargılamasında; 29.09.2006 tarihli trafik bilirkişi raporuna göre davacı yayanın tam, davalı/sanığın kusursuz olduğu gerekçesi ile beraat karar verilmiş, Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2012/6381-2012/23038 Sayılı ve 06.11.2012 tarihli ilamı ile sanığın idaresindeki otomobille, meskun mahalde, geceleyin, aydınlatmanın olduğu refüjle bölünmüş tek yönlü, yaya geçidi levhası bulunan yolda, ışıklı dört yol kavşağına doğru seyrederken trafik ışıklarının kırmızıdan yeşile dönmekte olduğu anda hız azaltmadan ve tedbir almadan, sol şeritten mevcut hızıyla geçişini sürdürerek, sağdan sola doğru karşıya geçmekte olan yayaya sol şeritte ve orta refüje yakın yerde önlemsizce çarparak yaralanmasına neden olması şeklinde gerçekleşen olayda, mahallinde yapılan keşifler neticesinde düzenlenen 26.01.2007 ve 27.06.2008 tarihli bilirkişi raporlarında da belirtildiği üzere, 2918 sayılı Kanunun 52/1-a maddesinde belirtilen kurala uymaması sebebiyle kusurlu olduğu, hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek beraatine karar verilmesi isabetsiz bulunarak yerel mahkeme kararı bozulmuştur. Ceza yargılaması sırasında yapılan keşifler neticesinde düzenlenen, Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2012/6381-2012/23038 Sayılı ve 06.11.2012 tarihli ilamında da bahsedilen 26.01.2007 ve 27.06.2008 tarihli bilirkişi raporlarında davalı sürücü 52/1-a maddesinde belirtilen kurala uymaması sebebiyle tali kusurlu, davacı yaya ise asli kusurlu
bulunmuştur. Yine ceza yargılaması sırasında Adli Tıp Kurumundan alınan rapora göre ise, davalı/sanığa kırmızı yandığı kabulü halinde davalı/sanık tam kusurlu, sanığa yeşil yandığının kabulü halinde davacı yaya tam kusurlu bulunmuştur. Mahkemece alınan ve benimsenen kusur raporu ile, ceza yargılama sırasında alınan raporlarda belirlenen kusur dağılımı birbirleriyle uyumlu değildir.
Açıklanan bu nedenler karşısında mahkemece, Karayolları Genel Müdürlüğü Fen Heyetinden seçilecek bilirkişi heyetinden, ceza dosyası getirtilerek, ceza doyasında alınan tüm kusur raporları da irdelenmek sureti ile tüm dosya kapsamı incelenmek ve kusur belirlemeleri arasındaki çelişkiyi gideren, ayrıntılı, gerekçeli, denetime açık bir rapor alınarak, oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu biçimde eksik inceleme ile hüküm tesisi doğru görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de,
25/02/2011 tarihinde yürürlüğü giren ve 2918 sayılı yasanın 98. maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde, “trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın "Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı" belirtilmiştir. Somut uyuşmazlıkta, davacı tarafın, tedavi giderleri kapsamı altında platin masrafı, yol giderleri, paramedikal harcamalar vs talep edildiği görülmekle talep edilen harcama kalemlerinin hangilerinin 6111 sayılı yasa kapsamındaki tedavi giderlerinden olduğu, hangi harcamalara ilişkin davalıların sorumluluğunun devam ettiği irdelenip değerlendirilmeksizin karar verilmiştir. Oysa ki, yapılması gereken kapsam dışı bırakılan paramedikal tedavi giderlerinin, ulaşım ve yemek giderinin miktarı konularında uzman bilirkişiden gerekçeli, denetime açık, ayrıntılı rapor alınmak suretiyle; BK"nun 42. maddesi (TBK"nun 50/2. maddesi) gereği davacı lehine hakkaniyete uygun miktarda tedavi giderine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3)Bozma neden ve şekline göre davacılar vekili ile davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün
miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle bozma neden ve şekline göre davacılar vekili ile davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalılara geri verilmesine 13.09.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.