Kira Kararları - Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/1083 Esas 2016/3513 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1083
Karar No: 2016/3513
Karar Tarihi: 17.02.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/1083 Esas 2016/3513 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davalı işverenin, haklı neden göstermeden işçinin iş akdini feshetmesi sonucu, davacı işçi kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağının tahsil edilmesi için dava açmıştır. Mahkeme davacının taleplerini kısmen kabul etmiş ve davalı işverenin temyizi sonucu dosya Yargıtay'a gelmiştir.
Yargıtay, davacının çalışma süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunduğunu belirtmiştir. Bilirkişi raporuna göre çalışma bildirimi olmayan dönemler dikkate alınarak davacının çalışma süresi belirlenmiştir ancak hizmet cetvelinde başka bir dönemde de çalışma bildirimi olmadığı tespit edilmiştir. Mahkeme, nedeni araştırmadan eksik inceleme ile karar vermiştir.
Yargıtay, davalının bu yanlışlıkları amaçlayan temyiz itirazlarının kabul edilmesi ve kararın bozulması gerektiğine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu (4857) madde 17, madde 18, madde 19, madde 20.

7. Hukuk Dairesi 2016/1083 E. , 2016/3513 K.

"İçtihat Metni"

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, işverence haklı neden gösterilmeksizin davacının iş akdine son verildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının şirket elemanı olduğunu, davalı Bakanlığın işçisi olmadığını, bu nedenle müvekkilinin husumeti bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya içeriği ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının hizmet süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı davalı Bakanlığa bağlı işyerinde 09.08.2004-15.06.2015 tarihleri arasında çalıştığını beyan etmiştir. Bilirkişi tarafından çalışma bildirimi olmayan 29.04.2010-22.05.2010 ve 21.05.2012-16.06.2012 tarihleri gözetilerek davacının çalışma süresi belirlenmiştir. Ancak davacının hizmet cetvelinin incelenmesinde; 29.04.2010-22.05.2010 ve 21.05.2012-16.06.2012 tarihleri yanında 30.04.2006-03.06.2006 tarihleri arasında da çalışma bildirimi olmadığı görülmektedir. Mahkemece bu kesintinin nedeni ne tanıklardan ne de davacıdan sorulmuştur. Davacının bu dönemde işyerinde fiili çalışmasının olup olmadığı davacıdan ve tanıklardan sorulup, davacının davalı işyerindeki çalışmalarının kesintili olup olmadığı araştırılarak, davacının kıdem süresi belirlenip alacakların bu süreye göre hesaplanması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, 17.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.