Karşılıksız çek düzenleme suçundan sanık ..."ın 5941 Çek Kanunu"nun 5/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 52/2. maddeleri gereğince 36.280,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Adana 2. İcra Ceza Mahkemesinin 21/02/2018 tarihli ve 2016/481 esas, 2018/154 sayılı kararı aleyhine, Adalet Bakanlığı"nın 04.09.2019 gün ve 2019-6420 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.10.2019 gün ve KYB. 2019/86040 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
5941 Çek Kanunu"nun 5/1. maddesinde yer alan, "Üzerinde yazılı bulunan düzenleme tarihine göre kanuni ibraz süresi içinde ibrazında, çekle ilgili olarak “karşılıksızdır” işlemi yapılmasına sebebiyet veren kişi hakkında, hamilin şikâyeti üzerine, her bir çekle ilgili olarak, binbeşyüz güne kadar adli para cezasına hükmolunur." şeklindeki düzenleme nazara alındığında, Adana 2. İcra Ceza Mahkemesince sanığın mahkûmiyetine dair hüküm kurulurken temel cezanın 5941 sayılı Kanun"un 5/1. maddesindeki düzenlemeye aykırı olarak 1814 gün adli para cezası olarak belirlenmesi suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmolunmasında isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla,
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma yoluna başvurulabilmesi için öncelikle bozulması istenen karar veya hükmün usulüne uygun şekilde kesinleşmesi gerekmektedir.
Kanun yararına bozmaya konu edilen hükmün, sanığa doğrudan 7201 sayılı Kanun"un 21/2. maddesi gereği tebliğe çıkartıldığı, tebliğ mazbatasının muhataba tebliğ imkansızlığı nedeniyle mahalle muhtarına yapıldığı görülmüştür. Ancak gerekçeli kararın tebliği çıkaran mahkemece doğrudan 21/2. madde ihtaratlı şekilde yapılması mümkün olmadığı gibi tebligatın yapılmasının neden imkansız olduğu da mazbatadan anlaşılmamıştır. Öte yandan, tebliğden yaklaşık bir ay sonra haberdar olan sanık müdafiince, mahkumiyet hükmüne karşı tebligat usulsüzlüğü nedeniyle yargılamanın yenilenmesi talepli bir dilekçenin mahkemeye sunulduğunun da görülmesi karşısında;
5271 sayılı CMK"nin kanun yolunun belirlenmesinde yanılma başlıklı 264. maddesine göre; sanık müdafiince sunulan dilekçenin başlığı her ne kadar da yargılamanın yenilenmesi olsa da mahkemece dosyanın istinaf incelemesi için ilgili Bölge Adliye Ceza Dairesine gönderilmesi gerekirken, başvurunun itiraz yolu açık olmak üzere reddine karar verildiği, itiraz mercii olan Adana 3. İcra Ceza Mahkemesinin 12.11.2018 tarihli 2018/203 D.İş. sayılı kararında da itirazın reddine karar verildiği anlaşılmakla,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğinde yer almayan "sanığın dilekçesinin istinaf başvurusu sayılarak ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi" gerekçesiyle Adana 3. İcra Ceza Mahkemesince verilen 2018/203 D.İş. sayılı kararı aleyhine de kanun yararına bozma yoluna gelinip gelinmeyeceği yönünden dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmesi ve gereğinin takdir ve ifası için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.