MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni Kötüye Kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 50, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, 10/10/2013 tarihinden itibaren katılanın işletmesinde sigortalı pazarlama elamanı olarak çalıştığı, imzasının bulunduğu 26/03/2015 tarihli taahhüt yazısında sipariş geçmeyen müşteri adına fatura kestiği ve mal çıkışı yaptığı, bu nedenle tüm sorumluluğu kabul ettiğini taahhüt ettiği, bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanığın aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmediğinin anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yar vermeyecek şekilde tespiti için öncelikle, sanığın gerçekte sipariş edilmediği halde kestiği ve mal çıkışı yaptığı iddiasına konu firma yetkililerinin tanık olarak dinlenmesi ve işyerinde bulunan tüm fatura, cari hesap vb. belgeler getirtilip; ardından bunlara karşı herhangi bir itiraz olduğunda değerlendirilmek suretiyle, katılan tarafından kayıt altına alınan defter ve belgelerle birlikte, bilirkişiye teslimi ile dava konusu edilen iddialara ilişkin ayrıntılı ve denetime elverişli olacak şekilde bilirkişi raporu alınarak, sanığın uhdesinde mal yada para olup olmadığı var ise miktarının ne olduğu ve gereğinde belgelerde imza ve yazılarının bulunup bulunmadığı belirlenip, tüm delliller birlikte değerlendirildikten sonra, hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de; Sanığın, hizmet ilişkisinin gereği olarak teslim aldığı ürünleri, sipariş geçmeyen müşteri adına fatura keserek çıkışını yapması ve bedelini iade etmeyip uhdesinde tutması şeklindeki eyleminin, TCK"nın 155/2 maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve O yer Cumhuriyet savcısı’nın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 04/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.