Adana Ceza Kararları - Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2012/7051 Esas 2016/650 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/7051
Karar No: 2016/650
Karar Tarihi: 04.03.2016

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2012/7051 Esas 2016/650 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, evinin önünde yakalanan uyuşturucu madde nedeniyle suçlu bulunmuştur. Ancak, satma veya bir başkasına verme amacı olmadığına dair muhbir beyanı dışında kesin bir delil bulunmadığı için, uyuşturucu madde ticareti suçundan mahkum edilmesi hatalı bulunmuştur. Yine de, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal etmesi nedeniyle, sanığın durumunun yeniden belirtilmesi gerektiği ve bu nedenle kararın bozulduğu belirtilmiştir. Kanun maddesi olarak bahsedilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, uyuşturucu madde bulundurma, kullanma veya ticareti suçlarına yönelik hükümleri içermektedir.

10. Ceza Dairesi 2012/7051 E. , 2016/650 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-Sanığın evinin önüne gizlenmiş durumda iken ele geçirilen ve kullanma sınırları içindeki 115,5 gramdan ibaret suç konusu esrarı, kullanmak için satın aldığına ve bu amaçla evinde bulundurduğuna ilişkin savunmasının aksine, satacağına veya başkasına vereceğine ilişkin, soyut muhbir beyanı dışında, kuşkuyu aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı, sabit olan fiilinin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması
2-Kabule göre; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 04.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.