MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/09/2015 tarih ve 2014/369-2015/299 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin kişisel bakım ve kağıt havlu ürünleri konusunda 1929 yılından beri faaliyet gösterdiğini, davalının 2013/02279-(1), (2) kod numarası verilen “kağıt havlu vericiler için aparat” başlıklı tasarım tescil başvurusunda bulunduğunu, başvurunun ilânı üzerine müvekkili tarafından tasarımın yenilik ve ayırt edicilik niteliklerinin bulunmadığı gerekçesiyle itirazda bulunulduğunu, itirazın YİDK tarafından reddedildiğini, oysa başvuru konusu tasarımların yenilik ve ayırt edicilik vasıflarının bulunmadığını ileri sürerek YİDK kararının iptaline ve davalı adına tescil olunan tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, YİDK kararının hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin tasarımının yenilik ve ayırt edicilik özelliğini taşıdığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu tasarımın anonim bir biçimi ihtiva etmediği ve yeni olduğu, başvurunun konusu olan ürünün bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenim ile kıyaslanan daha önce patent olarak tescil edilen belgelerdeki ürünlerin biçimlerinin bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenim arasında belirgin bir farklılık bulunduğu, aralarında mevcut olan farklılıkların, ürünlerin genel görünüme olan etki ve katkısı nazara alındığında bilgilenmiş kullanıcı nezdinde belirgin farklılığı doğurmaya yettiği, başvuru konusu tasarımın harcıalem bir tasarım olarak da değerlendirilemeyeceği, bu durumda davalıya ait tasarımların ayırt edicilik vasfının da bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.