Resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından, sanık ..."ın mahkumiyetine dair Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/11/2016 tarihli ve 2016/73 esas, 2016/262 sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 24/05/2019 gün ve 94660652-105-81-7962-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/06/2019 gün ve 2019/59854 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, yargılama aşamasında sanığın savunmasının talimat yolu ile Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesince alındığı, kısa kararın da sanığın yokluğunda verildiği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 196. maddesi uyarınca talimatla alınan savunmasında duruşmalardan vareste tutulmaya yönelik talebi bulunmadığı halde kısa kararın okunduğu oturumda hazır edilmeksizin ya da ses ve görüntü bilişim sistemi (segbis) aracılığı ile savunması alınmaksızın, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/11/2016 tarihli ve 2016/73 esas, 2016/262 sayılı kararının bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın talimat mahkemesinde yapılan sorgusunda ve kısa karar duruşmasının olduğu tarihte cezaevinde hükümlü veya tutuklu olmadığı, talimat mahkemesindeki sorgusunda savunmasını bu mahkemede bizzat yapacağını belirttiği, ve esas mahkemesinde beyanda bulunmak istediğine dair bir talebinin de olmadığı ,ayrıca Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2011/9-192 esas , 2011/241 karar sayılı kararı da nazara alındığında Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/11/2016 tarihli ve 2016/73 esas, 2016/262 sayılı kararında bir isabetsizlik görülmediğinden,bu karara yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 16/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.