Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62, 51/1-3-7, 63, 54. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık, mahalli Cumhuriyet savcısı ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sahibi olduğu aracını satmak maksadıyla Mepa adlı oto pazarına gittiği, burada arkadaşı olan ve hakkında taksirle yaralama suçundan kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilen ... ile karşılaştıkları, ..."un av tüfeği alacağını söylemesi üzerine sanığın satmak amacıyla aracının bağajında bulunan av tüfeğini ..."a verdiği, sanığın iddiasına göre ..."un incelemesi sırasında av tüfeğinin kontrol mekanizmasını kurup sanığa verdiği, sanığın tüfeği yere doğrultup tetiği düşürmek istediği esnada tüfeğin ateş almasıyla o sırada olay yerinin yaklaşık 8-10 metre yakınından geçmekte olan mağdurlar ... ve yanında bulunan iki kızına saçma tanelerinin isabet etmesi sonucu mağdurlar ... ve ...‘ın basit tıbbi müdahale ile giderilemez; mağdur ..."nın ise basit tıbbi müdahale ile giderilemez, yüzde sabit iz oluşacak şekilde yaralandıkları olayda; yaralanma olayının öncesinde taraflar arasında silah kullanmayı gerektirir bir durumun bulunmadığı, mahkemenin öldürme olayının taksirle meydana geldiğine, sanığın tüfeği boşaltma işlemini tüfeğin namlusu başka yöne dönük vaziyette iken yapması gerekirken bunu yapmayıp, silahın mağdurlara dönük bir şekilde boşaltılması sırasında tüfeğin kazaen de olsa patlayabileceğini ve mağdurların yaralanmalarına sebep olabileceğini öngörebilecek bir durumda olmasına rağmen eylemine devam etmesi sebebiyle olayda bilinçli taksir halinin bulunduğuna ilişkin kabulünde herhangi bir isabetsizlik görülmemekle tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve katılanlar vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Hükmolunan hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK’nın 51/8. maddesi uyarınca denetim sürelerini iyi halli olarak geçirdikleri taktirde cezalarının infaz edilmiş sayılacağı hususunun kararda belirtilmemesi,
2-TCK"nın 54. maddesi hükmüne göre, müsaderenin ancak kasıtlı bir suçun işlenmesinde kullanılan veya suçun işlenmesine tahsis edilen eşya hakkında hükmedilmesinin mümkün olduğu gözetilmeden, av tüfeğinin yazılı şekilde TCK"nın 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 8 ile numaralandırılan paragrafından sonra gelmek üzere “TCK’nın verdiği yetkiye istinaden, aynı Kanunun 51/8. maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirmesi durumunda cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususunun sanığa ihtarına,” ibaresinin eklenmesi ve sanık hakkında kurulan hükmün müsadereye ilişkin paragraftaki “TCK"nın 54/1. maddesi uyarınca müsaderesine” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "hakkında gereği yapılmak üzere mahalli mülki amire bildirimde bulunulmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 02.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.