
Esas No: 2017/15000
Karar No: 2018/20854
Karar Tarihi: 02.10.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/15000 Esas 2018/20854 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :... Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının ... sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, hak kazanılan bir kısım alacakların işverence ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile yemek ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında ıslah tarihi itibariyle zamanaşımına uğrayan alacak miktarının belirlenmesi yönünden uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davalı taraf ıslah dilekçesine karşı yasal süresi içinde zamanaşımı def’i ileri sürmüş olup, mahkemece ıslah tarihi itibariyle zamanaşımına uğrayan alacak miktarı belirlenerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya kapsamına göre zamanaşımı def’i hakkında bizzat mahkemece değerlendirilme yapılarak sonuca gidilmesi isabetli olup, davacının bu hususta bilirkişi incelemesi yapılması gerektiği yönündeki temyiz sebebi yerinde değildir. Bununla birlikte, mahkemece yapılan değerlendirmenin hatalı olduğu görülmektedir. Islah tarihinden geriye doğru beş yıl olarak belirlenen 28.05.2010 öncesi dönemin dava (dilekçesi ile talep edilen miktar dışında) zamanaşımına uğradığı yönündeki değerlendirme isabetli ise de, zamanaşımına uğramayan dönem belirlenirken 28/05/2010-30/06/2011 arasındaki dönem dikkate alınması gerekirken, 01/01/2011-30/06/2011 tarihleri arasındaki dönem dikkate alınmamış, böylece zamanaşımına uğramayan alacak miktarı eksik belirlenmiştir.
Ayrıca mahkemece dava dilekçesinde talep edilen miktar ile ıslah dilekçesinde talep edilen miktar yönünden ayrı ayrı hakkaniyet indirimi uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi de hatalı olmuştur. Mahkemece yapılması gereken ..., öncelikle davacının dava tarihi itibariyle talep edilebileceği alacak miktarını belirlemek ve bu miktara indirim uyguladıktan sonra ortaya çıkan miktar ile talep miktarını karşılaştırarak karar vermektir. Böylece yapılacak indirim sonrası oluşacak miktar, dava dilekçesi ile talep edilen 50 TL’den az ise o miktara, çok ise 50 TL’ye hükmedilmelidir. Mahkemece bu yön gözetilmeksizin, ilk talep miktarı olan 50 TL’den indirim uygulanması anlamına gelecek şekilde, dava dilekçesindeki talep miktarı ile ıslah dilekçesindeki talep miktarı toplanmak suretiyle indirim uygulanması hatalı olduğundan, kararın bu sebeple de bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.10.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.