MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, iftira (değişen suç vasfı)
HÜKÜM : Dolandırıcılık suçundan; TCK"nın 157/1, 50/1-a, 52/2-4 ve 53 maddeleri ile İftira suçundan; TCK"nın 268. maddesi delaletiyle 267/1, 269/1, 53 ve 58 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık ve iftira suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Müşteki ..."nın motosikletini satmak için internette ilan verdiği, sanık ..."in müşteki ... ile Çubuk ilçesinde görüşerek kendisini .... ve .... gazinolarının sahibi, ayrıca 2 adet sauna sahibi olduğunu söyleyip, ismini de ... olarak belirtip, müşteki üzerinde güven oluşturduğu, motosikletini almak istediğini, parayı Ankara"da vereceğini söylediği, sanık ..."in müşteki ..."ı hileli davranışlarla aldatmak suretiyle motosikletini götürerek dolandırdığı, 06/04/2013 tarihinde şüphe üzerine görevli polis memurları tarafından sanık ..."nun müşteki ..."a ait motosiklet ile seyir halindeyken yakalandığı sırada görevli polis memurlarına ... isimli kişiye ait sürücü belgesini ibraz ettiği, sanık ..."in katılan ..."ı aldatmak suretiyle sürücü belgesini aldığı, belge üzerinde yapılan tahrifat bulunmadığı, katılan ... hakkında herhangi bir takibat yapılmadan önce sanık ..."in polis merkezindeki ifadesinde kendi ismini doğru olarak söylediği, katılan ..."a ait sürücü belgesini geçici olarak aldığını beyan ettiği ve bu surette sanığın üzerine atılı dolandırıcılık ve iftira suçlarını işlediği iddia olunan somut olayda;
1) Sanık hakkında iftira suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık, katılan ve tanık beyanları ile dosya kapsamına göre, sanığın üzerne atılı iftira suçunun sabit olduğu kanaatine varan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Gerekçeli karar başlığında iftira suçunun tarihi olarak 06/04/2013 tarihinin gösterilmesi gerekirken, dolandırıcılık suçunun tarihi olarak gösterilen 20/03/2013 tarihinin iftira suçu için de gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın herhangi bir gerekçe içermeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan beyanı, müşteki beyanı, sanık savunması, tanık beyanı ve tüm dosya kapsamından; sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre mükerrrir olan sanık hakkında dolandırıcılık suçundan hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "200 Gün" ve "4.000 TL” terimlerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 Gün" ve "100 TL" ibarelerinin eklenmesine ve hükümden A bendi 4. fıkrasındaki TCK’nın 52/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.