Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/13995 Esas 2018/21295 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/13995
Karar No: 2018/21295

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/13995 Esas 2018/21295 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı işçilik alacağı tahsili için dava açmıştır. İlk Derece Mahkemesi bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar vermiştir. Bölge Adliye Mahkemesi istinaf başvurusunu reddetmiştir. Daire, fazla çalışma alacağı yönünden bozma kararı vermiştir. İlk Derece Mahkemesi, fazla çalışma alacağı bozma doğrultusunda yeniden belirlenmiş ve diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gerektiği hüküm altına alınmıştır. Temyiz istemi 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca reddedilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341/2. maddesine göre, miktar veya değeri 3.560,00 Türk Lirasını geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararlar kesindir. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir ve 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez.

22. Hukuk Dairesi 2018/13995 E. , 2018/21295 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :... Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Davacı eldeki alacak davası ile; bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. İlk Derece Mahkemesince 04.11.2016 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin 04.11.2016 tarihli kararına karşı istinaf yoluna başvurulmuş ve Bölge Adliye Mahkemesinin 19.01.2017 tarihli kararı ile başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin 19.01.2017 tarihli kararı, Dairemizin 01.06.2017 tarihli ilamıyla, fazla çalışma alacağı yönünden bozulmuş ve dosya İlk Derece Mahkemesine gönderilmiştir. Diğer alacak talepleri yönünden bir bozma sebebi yapılmadığından, hükmün bu kısmı kesinleşmiştir.
İlk Derece Mahkemecesince, davacının fazla çalışma alacağı bozma doğrultusunda yeniden belirlenmiş; diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 341/2. maddesi gereğince, İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen ve miktar veya değeri 3.560,00 Türk Lirasını geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararlar kesindir.
Bozmadan sonra tesis edilen İlk Derece Mahkemesi kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde dosya içeriğine göre, Dairemizin 01.06.2017 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan fazla çalışma alacağı bakımından hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.560,00 TL kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.10.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.