Dolandırıcılık suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda Adana Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 12/02/2019 tarihli ve 2018/57211 soruşturma, 2019/6992 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Adana 4. Sulh Ceza Hâkimliğinin 20/03/2019 tarihli ve 2019/1035 değişik iş sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 12/06/2019 gün ve 94660652-105-01-6945-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/06/2019 gün ve 2019/64522 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, müştekinin oturduğu mahalleden tanıdığı ve Ceyhan Açık Cezaevinde birlikte kaldığı şüphelinin denetimli serbestliğe ayrılmasını takiben, cezaevine girmeden önce yanında çalıştığı tanık ..."dan alacağını alarak kendisine vermesi için şüpheliden yardım istediği, şüphelinin de adı geçen tanıktan söz konusu parayı aldığı ancak müştekiye vermediği iddiasına ilişkin olarak yürütülen soruşturma neticesinde Adana Cumhuriyet Başsavcılığınca olayın hukukî ihtilaf olduğundan bahisle kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin karar verilmiş ise de; adı geçen tanığın 350,00 Türk lirasını müştekiye iletilmek üzere şüpheliye verdiğini beyan etmesi karşısında, şüphelinin eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 155/1. maddesinde yer alan güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu nazara alınarak, anılan suçun karar tarihinde yürürlükte bulunan 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik ile uzlaştırma kapsamında olduğu anlaşıldığından, uzlaştırma işlemlerinin yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre şüphelinin hukukî durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın bu yönüyle kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Adana 4. Sulh Ceza Hakimliği"nin 20/03/2019 tarihli ve 2019/1035 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince (1) nolu bozma yönünden aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde merciince yerine getirilmesine, 23/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.