... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 20.Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 12/06/2013 gün ve 2012/282-2013/406 sayılı hükmün davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
K A R A R
Davacı, davalının kendisine verdiği vekaletname ile davalı adına icra takipleri başlattığını, davalının dosyaların birçoğundan gerek dosya üzerinden gerekse haricen tahsilat yapmış olmasına rağmen tahsilatlardan kendisine ödeme yapmadığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 4.066 TL"nin tahsil tarihinden işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, davalı davanın reddini dilemiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1.064,43 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, vekalet alacağının tahsili için davalı hakkında alacak davası açmış, mahkemece davası kısmen kabul edilerek 1.064.43 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya ödenmesine karar verilmiştir. 4.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19.maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen hükmün değeri karar tarihi itibariyle 1.820,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2013/23489-2014/660
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 15.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.