Kayseri Ceza Kararları - Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5840 Esas 2019/11621 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5840
Karar No: 2019/11621
Karar Tarihi: 10.12.2019

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5840 Esas 2019/11621 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Dosya incelenerek, sanığın kusura, beraatine karar verilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Ancak, sanık hakkında belirlenen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında netice cezaya esas gün tam sayısı ve uygulama maddeleri tam olarak gösterilmemiştir. Bu nedenle, hükmün bozulması kararı verilmiş, ancak yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı belirtilmiştir. Sanığa verilen uzun süreli hapis cezasının kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu dikkate alınarak adli para cezasına çevrilmesine karar verilmiş, sanık 18.200.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmıştır. Kararda TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddelerine atıfta bulunulmuştur. TCK’nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden adli para cezası verilmesi gerektiği belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2018/5840 E. , 2019/11621 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında belirlenen 2 yıl 6 ay süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında netice cezaya esas gün tam sayısı ve uygulama maddeleri tam olarak gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının paraya çevirmeye ilişkin 4 numaralı bendinin hükümden çıkarılarak yerine "Sanığa verilen uzun süreli hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu dikkate alınarak TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 910 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek sanığın 18.200.00 TL
adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.