Van Ceza Kararları - Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/413 Esas 2018/3986 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/413
Karar No: 2018/3986
Karar Tarihi: 20.03.2018

Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/413 Esas 2018/3986 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık yaralama ve hakaret suçlarından mahkum edildi. Ancak, yaralama suçu için verilen cezanın niteliği ve niceliği nedeniyle, karar tarihi itibariyle temyiz edilemez olduğu anlaşıldı. Hakaret suçunda ise, sanık tek eylemle birden çok müştekiye karşı suç işlediği için tek ceza verilmesi gerektiği ve bu cezanın artırılması gerektiği belirtildi. Ayrıca, müştekinin özel güvenlik görevlisi olup olmadığının araştırılmaması nedeniyle bozma kararı verildi. Kanun maddeleri olarak 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi, 5188 sayılı Kanun'un 10, 11 ve 23. maddeleri ve 5237 sayılı TCK’nun 43/1 ve 43/2. maddeleri belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2016/413 E. , 2018/3986 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın müşteki ...’a yönelik hakaret eylemine ilişkin zamanaşımı süresince hüküm kurulabileceği anlaşılmakla, dosya görüşüldü:
A- Sanık hakkında yaralama suçuna ilişkin kararda, öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’un tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B- Sanığın hakaret eylemlerine ilişkin kurulan hükümlere yönelik temyizde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Özel güvenlik görevlisi olarak çalışabilmek için 5188 sayılı Kanun"un 10. maddesi uyarınca özel güvenlik eğitimini başarıyla tamamlamış olmak ve 11. maddesi uyarınca da Valilikten çalışma izni almak zorunlu olup, anılan Kanunun 23. maddesine göre özel güvenlik görevlisi mağdurların kendilerine karşı işlenen suç nedeniyle kamu görevlisi sayılabilmeleri için yukarıda açıklanan koşulları taşımaları gerektiği anlaşıldığından, müşteki ...’ın bu koşulları taşıyıp taşımadığının araştırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Tek eylemle birden çok müştekiye karşı hakaret suçunu işleyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 43/2. maddesinde düzenlenmiş bulunan aynı nev’iden fikri içtima hükümleri uyarınca tek ceza verilip, bu cezanın aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca arttırılması gerektiği gözetilmeden, hakaret suçundan iki ayrı mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ...’un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.