MAHKEMESİ : Ankara 14. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/01/2013
NUMARASI : 2012/141-2013/15

Davacı İ.. K.. vekili Avukat A.. A.. tarafından, davalı Ö.. A.. (Ç..) vd aleyhine 07/03/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 31/01/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yayın yolu ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; "Bir garip "basıncı"nın marifetleri" başlığı altında:
Yazılan yazı nedeniyle davalının mahkumiyetine karar verildiği; ileri sürülenlerin gerçek dışı olduğu ve düşünsel bağlılık aşılmak suretiyle kişilik haklarına saldırıda bulunulduğu ileri sürülmüştür.
Cevap dilekçesinde, yazıya konu olaylara davacının sebep olduğu ve bölüşük kusurun bulunduğu; hukuka uygun sınırlar içinde yorum ve eleştiri yapıldığı savunulmuştur.
Mahkemece, ceza yargılaması sonucunda mahkumiyet kararı verilerek hukuka aykırılığın tespit edildiği ve bağlayıcı olduğu gerekçesiyle istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu yazı nedeniyle açılan ceza davası sonucunda hakaret eylemi nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiş; ancak, CMK"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının ertelenmesi yoluna gidilmiştir. Şu durumda, kesinleşmiş bir mahkumiyet kararının varlığından ve bağlayıcılığından söz edilemez. Mahkemenin, bu yöne ilişkin kabulü yerinde görülmemiştir.
Dosya kapsamından, dava konusu yazıda yer verilen görüşmelerin davacı ile dava dışı kişilerin beyanlarına dayalı olduğu; diğer yandan, davacının tutum ve davranışlarının bir çok yayın organında yer aldığı; genel olarak, gazetecilik mesleği kapsamında irdelenip değerlendirildiği; bu bağlamda, davalı yazarın da görüşlerini dile getirdiği anlaşılmaktadır. Olayların meydana geliş biçimi ile yazının bütünlüğü göz önünde tutulduğunda; yorum ve sert eleştiriler yapıldığı benimsenmelidir. Mahkemece, davanın reddi yerine kısmen kabul kararı verilmesi doğru bulunmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.