
Esas No: 2018/3624
Karar No: 2018/10831
Karar Tarihi: 19.09.2018
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/3624 Esas 2018/10831 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Müşteki vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Duruşmadan haberdar edildiği halde, 5271 Sayılı CMK"nın 237. ve 238. maddeleri uyarınca usulüne uygun olarak kamu davasına katılmayan müşteki kurumun sanıklar hakkında verilen hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, müşteki kurum vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçlarına yönelik kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “Ayrı ayrı” yerine, “Eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine “Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması sureti ile, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçlarına yönelik kurulan hükümlere ilişkin tenyiz istemlerinin incelenmesinde;
1-Sanıkların, müşteki kuruma ait, otoyol kenarındaki tel örgüleri keserek ve galveniz direkleri yerinden sökmek sureti ile çalmaya teşebbüs etme biçimindeki somut olayda, sanıkların eylemlerinin, suça konu tel örgü ve direklerin mülkiyetine yönelik olması nedeni ile, unsurları itibarıyla oluşmayan mala zarar verme suçlarından sanıkların beraati yerine, yazılı biçimde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
Ceza Genel Kurulu"nun 13/03/2018 tarih ve 2018/100 Karar sayılı kararında da ayrıntıları ile belirtildiği üzere, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK"nın 152. maddesinde yapılan değişikliğe göre, kamu malına zarar verme suçundan hükmolunacak ceza miktarının üst sınırının altı yıl hapis cezasından, dört yıla indirilmesi ve sanıklar hakkında hükümler kurulurken alt sınırdan uzaklaşılarak cezaların tertip edildiğinin anlaşılması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre kamu malına zarar verme suçu yönünden sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafilerinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.